Węże: funkcje i rodzaje węży

Węże (węża) - jeden z najbardziej osobliwych mieszkańców planety Ziemi. Oni, jak żadne inne zwierzęta, są skłonni do prześladowań ludzi, którzy od dawna je ścigali i zabijają bezkrytycznie trujące i nie -niepotrzebne, a te ostatnie, które muszę powiedzieć, są najbardziej: z 3200 rodzajów węży znanych tylko nauce, tylko naukę, znanych nauce, tylko naukę, znanych nauce. Około 410 gatunków jest trujących, a w poprzednim ZSRR oraz w byłym ZSRR oraz w byłym ZSRR oraz w byłym ZSRR oraz w byłym ZSRR oraz w byłym ZSRR oraz w byłym ZSRR oraz w byłym ZSRR jeszcze mniej - na zewnątrz - z 58 gatunków tylko 11 jest trujących.

Funkcje zewnętrzne i cechy struktury węży

Wydłużone ciało węży może osiągnąć długość od 10 cm do 9 m., Waga waha się od 10 gramów do 100 kilogramów. Mężczyźni z reguły są mniejsze niż kobiety, ale mają dłuższy ogon. W kształcie ciała może być krótkie i gęste, długie i cienkie lub spłaszczone, przypominające taśmę (w wężach morskich)

Skóra węży jest sucha, pokryta łuskami lub tarczami utworzonymi przez keratynizowane warstwy naskórka. Z tyłu i po bokach są małe i płytki, pochylają.

Niedobór połączonych powiek stwarza wrażenie, jak to było, nie wważne spojrzenie, które wydaje się mieć zdolności hipnotyczne.

Istnieje opinia, że ​​żaby, zahipnotyzowane przez węże, same wchodzą do jej ust, odpoczywają, krzyczą, ale nie są w stanie uciec. Podczas spotkania z wążm żaba naprawdę zamarza, ale jest to tylko jeden sposób na zachowanie życia: udawanie martwych, zamarzanie jest konsekwencją instynktu self -self. Ale ona sama nie wspina się. Wąż jest gorszy od ofiary i chwyta go, zanim uda się ukryć.

Czaszka węża jest ułożona w specjalny sposób: kości górnej szczęki są ze sobą powiązane, a z sąsiednimi kościami poruszająca się i prawa połowa dolnej szczęki są połączone więzadłem rozciągającym. Właściwości te pozwalają na przykład Gyurze, którego głowa nie przekracza wielkości 5-7 cm, otwierają usta, aby przełknąć nawet cały mały królik.

Wewnętrzne narządy węży są również ułożone niezwykłe. Ich serce jest małe i znacznie usunięte z głowy. Na przykład w Cobra jest w drugiej połowie ciała.

Szkielet składa się z 200-400 mobilnych kręgów połączonych więzadłami. Podczas poruszania węża ślizga się po ziemi za pomocą tarcz. Nałożone na siebie, podobnie jak płytki, chroniąc pozycję pod naprzemiennie pod kątem prostym, gady łatwo i szybko się poruszają. Jednocześnie ruchy kręgów i żeber, mięśni i tarcz są ściśle skoordynowane: występują tylko w płaszczyźnie poziomej.

Niektórzy uważają, że wąż może skakać lub toczyć przez koło, ale tak nie jest. Lekko podnosząc głowę, obniża ją na ziemię i ciągnie przód ciała pętli, po czym ponownie unosi głowę, obniża ją i ruszając do przodu, ciągnie całe ciało za sobą. Jeśli umieścisz węża na absolutnie gładkiej szklanej powierzchni, dokonuje bezużytecznych ruchów, ponieważ tarczo brzuszne nie będą w stanie znaleźć podparcia na pozbawionych wypoczynkach powierzchni, a ruch do przodu nie będzie podążać.

Źle widzą i słyszą węże, ale mają dobrze rozwinięty zmysł zapachu i dotyku. A ich rozwidlony język pomaga im w tym, który czasami błędnie nazywany jest żądłem. Cząstki substancji z powietrza przyklejające się do języka, węże sprowadzają język do specjalnego miejsca w ustach, a tym samym odczuwają zapach - jakby smakują powietrze.

Te węże jedzą?

Wszystkie węże, bez wyjątku, zwierzęta gospodarskie. Ich dieta obejmuje różne gatunki zwierząt, których wielkość zależy przede wszystkim od wielkości samego drapieżnika. Główną żywnością węży są żaby, gryzonie, jaszczurki, ich własnych krewnych, w tym trujących, a także niektórych rodzajów owadów. Zdolność do wspinania się na drzewa daje węże możliwość zrujnowania gniazd ptaków, jedzenia piskląt lub jaj.

Węże nie jedzą codziennie, a jeśli nie jest możliwe zdobycie ofiary, mogą głodować przez długi czas. W obecności wody węże mogą działać bez jedzenia do kilku miesięcy.

Wszystkie węże śledzą ofiary, ukrywając się wśród arkuszy drzew lub na ziemi, w pobliżu ścieżek prowadzących do podlewania. Węże są połykane z głowy, a nie z ogona, obawiając się ostrych zębów ofiary, co jest możliwe, wciąż żywe. Nieplezyjne węże przed połknięciem ofiary, ściskając ją pierścieniami ich ciała, aby nie mogła się poruszać.

Czas trawienia ofiary zależy od jej wielkości, stanu zdrowia węża, temperatury otoczenia i zwykle trwa od 2 do 9 dni. Trawienie wymaga wyższych temperatur niż inne procesy życiowe. Aby przyspieszyć ten proces, wąż wykazuje wypełniony brzuch na słońcu, pozostawiając resztę ciała w cieniu.

Hibernacja

Wraz z nadejściem zimnej pogody, w przybliżeniu w drugiej połowie października - na początku listopada, węże idą na zimę, wspinając się na dziury gryzoni, pod kamieniami lub korzeniami drzew, w stożkę siana, pęknięcia i rozszczep. W osadach zbierają się w piwnicach, opuszczone studnie są ułożone wzdłuż rur z systemami ogrzewania i kanalizacji. Zimowe drętwienie można czasem przerywać, a następnie można je zobaczyć na powierzchni. W tropikach lub subtropikach węże nie mogą hibernować ani spać przez krótki czas.

Pod koniec marca - na początku kwietnia węże czołgają się z schronisk. Istotna aktywność węży, takich jak zwierzęta zabezpieczone przez zimno, zależy od czynników klimatycznych: temperatury, światła słonecznego, wilgotności itp.D. W związku z tym zmienia się codzienna aktywność gadów w różnych sezonach roku. Wiosną spędzają wszystkie dni pod słońcem, a latem okres aktywności spada rano, wieczorne zegarki zagraniczne.

Reprodukcja

Węże charakteryzują się 2 metodami propagacji. Niektóre gatunki, na przykład, Gyura, odtwarzają swój własny rodzaj, składając jaja z słabo rozwiniętymi zarodkami, których dalszy rozwój odbywa się poza ciałem samicy. Gaduks i tarcze charakteryzują się zdolnością jaj, to znaczy jaja są w ciele matki, aż zarodki nie zostaną w nich całkowicie rozwinięte. Samice ciężarne prowadzą na półtarowany styl życia, są nieaktywne i bardzo ostrożne. Ciężkie gady nie mogą wykonywać błyskawicy i często trzymają w zacisznych miejscach.

Na przykład w Vipers Cubs rodzą się w drugiej połowie sierpnia - września, liczba noworodków od 1 do 8, czasem ich liczba osiąga nawet 17 lub więcej. Małe stworzenia zachowują się jak rodzice - poruszają się, syczą i gryzą podczas ochrony, podkreślając niewielką część trucizny. Mieszkanie jedzą wyłącznie owady - szarańczy, koniki polne, chrząszcze itp.D.

Minting

Około 2 razy w roku węże spuszczają starą skórę - proces ten nazywa się. Molting zapewnia węże z dalszym normalnym wzrostem i rozwojem. Dzięki Moltingowi nie tylko zastępują pokrywę na więcej, ale także pozbywają się ektoparazów. Przy normalnej tłuszczu węży skóra schodzi w pończniku w 15-20 minut. Następnie zwierzęta leżą w cieniu przez kilka godzin, aż nowa okładka będzie silniejsza. W niesprzyjających warunkach proces mycia może się rozciągać na długi czas. W takim przypadku naskórka schodzi z rozdartej strzępy. Pacjenci i wyczerpane osoby podczas trzonowania często umierają.

Rodzaje węży

Dziś jest ponad 3200 rodzajów węży.

Węże (węża) są częścią klasy gadów, łuszczące się oderwanie. W okręcie podwodności węży różni specjaliści odróżniają od 8 do 20 rodzin. Taka rozbieżność wynika z odkrycia nowych rodzajów i trudności w ich klasyfikacji.

Największe rodziny obejmują:

Już przenośni (Columridae) - ponad 1500 gatunków. Wymiary węży tej bardzo dużej rodziny wahają się od 10 cm do 3,5 metra. Kształt, kolor i rysunek już figuratorów są bardzo zróżnicowane i zależy od cech siedliska. Wśród nich są grunt, drewno, narzekanie i gatunki wody. Większość przedstawicieli tej rodziny nie jest zawarta, ale wśród nich są tak zwane fałszywe opracowania z dużymi trującymi zębami i bruzdami, aby spluwać na nich truciznę. Węże w kształcie litery są często zawarte w terrarium.

Aspid (Elapidae) - około 330 gatunków. Na zewnątrz aspidowie przypominają blele i często nazywają je „trującymi horrorami”. Długość ciała od 40 cm do 5 metrów. Kolorowanie jest zróżnicowane. Wszystkie rodzaje węży tej rodziny są trujące. Mieszkają w Azji, Australii, Ameryce, Afryce. W Europie nie są znalezione.

Żmija (Viperidae) - około 280 gatunków. Przedstawiciele tej rozległej rodziny znajdują się w Azji, Europie, Afryce, Ameryce Północnej i dostosowują się do każdego krajobrazu. Długość ciała waha się od 25 cm do 3,5 m. Jasny zygzak lub rombowy wzór na plecach i bokach jest dla nich powszechny. Jednak tropikalne żmije drewniane są pomalowane na jasnozielone. Wszystkie żmije mają parę długich kłów, które są używane do wydzielenia trucizny z trujących gruczołów znajdujących się za górną szczęką.

Ślepota (Typhlopidae) - około 200 rodzajów. Są powszechne w obszarach tropikalnych i subtropikalnych wszystkich części świata. W Rosji jest jeden gatunek - zwykły&Nieśmiało-po&Shy-Smey&Shy-ka (tajflops vermicularis).

Wężemu udało się dostosować do najbardziej zróżnicowanych warunków życia: można je spotkać w lasach i pustyniach, w górach i zbiornikach wodnych. Polegało to na niesamowitej różnorodności form w typach rodzin, które różnią się rozmiarem, kolorem, skalami itp.

Zastanówmy się nad kilkoma najciekawszymi przedstawicielami bardziej szczegółowo.

Niezwajne węże

Zwykły (Natrix Natrix) jest powszechny na terytorium byłego ZSRR. Mieszka wzdłuż brzegów zbiorników, na łąkach zalewowych, w zaroślach trzcinowych. Zdarza się, że zwykły okropny jest traktowany jako żmija, podczas gdy łatwo jest odróżnić dwa jasne plamy żółtego lub pomarańczowego po bokach głowy. A pod względem wielkości jest większy i ma inny wzór.

Wyjście AMUR (Elaphe Schrencii) - Przedstawiciel rodziny już. Mieszka na Dalekim Wschodzie. Jest to jeden z największych węży w Rosji, może osiągnąć 2,4 m długości.

Miedź jest zwyczajna (Coronella austriaca) to kolejny wąż z rodziny już. Szeroko rozpowszechnione w Europie, występujące również w Azji Zachodniej.

Gady są chronione przed wrogami, zaciskając się w piłkę i syczące, rzucają w stronę wroga. Najwyraźniej wielu uważa to za agresywne i niebezpieczne, ale w rzeczywistości nie stanowi zagrożenia dla ludzi.

Zwykła ślepota (Typhlops vermicularis) - reprezentatywny. Na zewnątrz bardziej jak dżdżowniczka, a nie wąż. Długość ciała zwykle nie przekracza 30 cm, ogon jest bardzo krótki. Górna strona ciała ma czerwonawo-brązowy kolor, bliżej ogona, kolor staje się ciemniejszy, strona brzucha jest lekka. Ciekawa cecha ślepoty - ma półprzezroczyste ostrza, naczynia krwionośne nadają mu różowy odcień, a przez ścianę brzucha można rozważyć narządy wewnętrzne i resztki żywności. W Azji Mniejszej jest zwykła ślepota.

Pytony (Pythonidae), które są obecnie 2 gatunkami, znajdują się w Afryce, Australii, Azji Południowo -Wschodniej, w Nowej Gwinei i na Wyspach Sundów. Są to węże długości od 1,5 do 10 metrów i waży do 100 kg. Pytony nie są odpowiednie, ale wyjątkowo niebezpieczne, szczególnie dużych przedstawicieli. Nagle zaatakują ofiarę owinięcia jej w ciało i dusili. Duży pyhon może całkowicie przełknąć szakal, młody dzik, a nawet lampart.

Jadowite węże

Trujących węży są najbardziej rozpoznawalne Kobra (Naja) - Przedstawiciele rodziny Aspid. Są znani nie tylko ze swojej trucizności, ale także przez określony „kaptur”, który napompują w stanie podrażnienia. W sumie znane jest około 16 rodzajów kobry. Mieszkają na całym kontynencie afrykańskim, a także w Indiach, Pakistan Sri Lanka.

Kobra pluszowa, przedstawiona na zdjęciu, może strzelać z trucizną w oku wroga na odległość trzech metrów. Kiedy podobna metoda ochrony jest nieskuteczna, Cobra udaje, że nie żyje.

Tylko w Indiach w ostatnim stuleciu około 10 000 osób zginęło rocznie! Nie przeszkadza to jednak zaklęciami węża i nie uniemożliwia im organizacji występów na ulicy, których głównymi uczestnikami są dokładnie Cobra. Egzotyczne rodzajem posiadaczy, towarzyszące reprezentacji specjalnej muzyki, znaczny rozmiar węży przyciąga tłumy ludzi tęsknoty za okularami. Świadkowie takich występów twierdzą, że pomysły te są bardzo przekonujące, szczególnie dla niewtajemniczonych. Sekrety i techniki oswajania węży mają długą historię i oparte są na głębokiej wiedzy zarówno na temat nawyków zwierząt, jak i psychologii widzów. Pod wrażeniem tego, co zobaczyli, ludzie nie zauważają, że Fakir robi szczególnie niebezpieczne sztuczki albo z nieuprudowymi rodzajami węży, zręcznie zastępując się od innych lub osobami, w których trujące zęby są rozdarte.

Gyurza (Macrovipera lebetina) - najbardziej trujący wąż w Azji Środkowej. Gyura może osiągnąć dwa metry, a grubość ciała dużej osoby może mieć grubość męskiej ręki. Przeczytaj więcej o Gyurze w tym artykule.

EFA (Echis carinatus) znajduje się w Azji. Na długości osiąga 80 cm. Bardzo boi się ludzi, a jeśli nie widzi sposobów wycofania się, ostrzega przed syczeniem ataku. Nie składa jaj, ale rodzi żywe młode. Sandy EF, choć niezbyt duża - 60 cm długości, ale bardzo trująca.

Żmija (Vipera) jest jedynym trującym węża, który żyje w europejskiej części Rosji. Zwykłe i stepowe żmije, choć nie tak niebezpieczne jak Cobra lub Gurza, ale liczniejsze.

Taipans (Oxyuranus scutellatus) - najbardziej trujące i agresywne węże Australii. Należy do rodziny Aspid.

Grzechotanie lub omic (Crotalinae) - Przedstawiciele rodziny Gadykov, jednego z najbardziej trujących węży na świecie. W sumie istnieje 32 rodzaje węży wybuchowych, z których większość występuje na pustyniach i półdertach Meksyku i Ameryki Południowej. Ostrzeżenie o sobie, wybuchowe węże zaczynają pękać z „grzechotkową” - specjalnym organem na końcu ogona.