Andaluzyjska rasa koni

Najcenniejsze spośród wszystkich ras koni są górne. Do jazdy konnej stosuje się zarówno skały rasowe, jak i mieszane. Jednym z najbardziej znanych ras koni jest koń Andaluz, który jest szeroko rozwiedziony w Hiszpanii. W tym artykule rozważy historię i szczegółowe cechy tej rasy, zasady treści i opieki.

Odniesienie do historii

Ta rasa koni należy do starożytnej grupy. Uważa się, że powstało nawet w czasach paleolitu i stopniowo ulepszane przez dobór naturalny. Konie zostały po raz pierwszy zauważone na terytorium hiszpańskiej prowincji Andalusia.

Przodkowie koni andaluzyjskich nazywali się Iberyjczycy. Później krew koni arabskich i jazdy koni afrykańskich - Numidian dodano do krwi iberyjskich zwierząt.

Ważny!Ogiery rasy Andaluz są nieograniczone i agresywne w stosunku do siebie, więc należy je rozcieńczyć zgodnie z różnymi stajni.

Powstała rasa została wzięta na hodowlę plemienną przez zakonny porządek kartezjan i osiągnęła szczyt jej popularności i doskonałości w XVII-1j wieku.

Na początku XIX wieku liczba Andaluzyńczyków została praktycznie utracona z powodu masowego mieszania z innymi rasami, aby poprawić cechy draftu. Czystość rasy została uratowana przez mechanizację rolnictwa, a priorytet zewnętrznej części tych zwierząt znów był priorytetowo.

Charakterystyka ogólna

Koń Andaluz ma wiele charakterystycznych cech, które pomagają dokładnie podkreślić go wśród wielu innych ras.

Wygląd i budowa ciała

Andaluzyjczycy są jedną z najpiękniejszych ras na świecie:

• Nie są to bardzo duże zwierzęta o wysokości do 160 cm na uniesieniach;
• Są masywne, ale eleganckie, mają zaokrąglone kompaktowe ciało, głęboką, dobrze przepisaną klatkę piersiową;
• Tył jest prosty, szeroki, dolna część pleców jest równa i krótka;
• Withers są wyrażane wyraźnie, szerokie i wysokie;
• kończyny są krótkie, silne, kościste i światło;
• Kopyta są silne, szerokie;
• Tylne nogi są nieco zastąpione pod zaokrąglonymi zbożami, co określa specyficzny chód tych zwierząt;
• Głowa Andaluzy o średnich rozmiarach, suche, z wysoce umieszczonymi ostrymi uszami. Charakterystyczny profil garbowy odróżnia je od innych koni;
• Oczy są duże, z krojonym migdałowym, mają ciekawy żywy wygląd;
• Szyja jest umieszczona wysoko, ma specjalny elegancki zakręt i charakterystyczny herb, wzdłuż którego rośnie grzywa;
• Grzywa i grzywki są gęste i długie, powłoki włosów są twarde i krótkie;
• Rzecznik jest zwykle szary, jego część rasy wynosi 80%. Pozostałe 20% występuje na kruku, zatoce i pinach, które są dozwolone według standardów rodowodu.

Kostki i nawyki

Ciężka praca i życzliwość tych zwierząt pozwala im zatrzymać je nawet początkującymi. Chętnie i szybko uczą się, nadają się do szkolenia i przywiązani do właściciela. Od koni arabskich Andaluzyńczycy odziedziczyli nadużycie, niezależność i temperament.

Zrozumienie i towarzyskość Andaluzyjczyków objawia się od najmłodszych lat, więc stają się wiarygodnymi towarzyszami. Na wolności nie przetrwają z powodu zależności od człowieka.

Czy wiedziałeś?Z powodu majątku Andaluzyjczyków z innymi rasami do końca XIX wieku ich liczba została praktycznie zniszczona. Hiszpańscy hodowcy poważnie podjęli przywrócenie rasy i osiągnęli przyjęcie ustawy, zgodnie z którym eksport koni tej rasy do innych krajów był zabroniony. Prawo to działało do 1962 r., A dzięki temu liczba zwierząt rasowych zdołała wzrosnąć do ponad 180 tysięcy osób.

Stosowanie

Łaska i ujawnienie rasy Andaluz czynią z nich idealne zwierzęta do użytku w konkursach wyjściowych i jazdy. Są to piękne zwierzęta, które często biorą udział w kampanii promocyjnej, usunięte w reklamach i zaangażowane na różne uroczystości i wystawy. Zwłaszcza często rasa andaluzyjska jest stosowana w Corrida. Te zręczne i zwinne zwierzęta mogą się oprzeć bykowi iberyjskiej dzięki ich przebiegłości. Oprócz tak agresywnego sportu jak Corrida, Andaluzyjczycy podlegają artystycznemu wyjściu.

Wyższa szkoła wysokiej jazdy uczy zwierząt różnych alumentów, skoków, złożonych elementów akrobatycznych. Rasa Andaluz jest uważana za najbardziej zdolną do treningu i spektakularną w czasie wyników wyników.

Sprawdzić

Zalety i wady

Jak każda inna rasa, koń Andaluz ma swoje zalety i negatywne strony treści.

Zalety tej rasy są najbardziej korzystną większość:

• Wysoka inteligencja, która pozwala nawiązać partnerstwo ze zwierzęciem, oswajać go i pracować na równych warunkach, a nie podporządkowana;
• Naturalna łaska ze względu na strukturę fizjologiczną. Wysokość przednich nóg, która musi trenować inne konie, ma Andaluzyjczyków od urodzenia;
• Determinacja i odwaga rasy Andaluz może uratować jeźdźca w nieprzewidzianej sytuacji. Zwierzęta te nigdy nie szkodzą ludziom i są wyłącznie przyjazne;
• Bezprecyzyjność w stosunku do pasz i warunków zatrzymania poważnie zmniejsza koszty ekonomiczne. Zwierzęta czują się dobrze na wolnym wypasaniu i zwykle tolerują temperatury od +28 do -15 stopni;
• To odporne zwierzę: normalna długość życia klaczy to 25 lat, ogier ma 27 lat.

• Niektóre osoby są nadmiernie aktywne i nie nadają się do szkolenia. Temperament wybuchowy jest wrodzoną linią, której nie można zmienić poprzez ponowną edukację;
• Pomimo budowania i wysokiej inteligencji, niskie tylne nogi i wysokie przednie kończyny nie pozwalają na użycie tych zwierząt w załamaniu.

Ważny!Aby zwierzę mogło utrzymać wydajność, konieczne jest usunięcie podkowy dwa razy w roku i wydanie „Boso” na dłuższą metę wzdłuż miękkiej trawy lub podkładu. Takie ładowanie stymuluje krążenie krwi kopyta i pomaga dopasować podkowy z komfortem dla konia.

Treść i opieka

Pomimo swojej bezpretensjonalności koń Andaluz potrzebuje następnego zestawu udogodnień, aby być zdrowym i dobrze wyglądać.

Stabilny

Ponieważ andaluzyjski nie toleruje ograniczeń wolności, stajnie powinny być przestronne:

• Najlepiej jest w jednej małej stajni, aby umieścić nie więcej niż pięć do sześciu scen;
• Każde zwierzę powinno mieć własne stoisko o wysokości co najmniej 3 m i o łącznej powierzchni 10 m.;
• Podajnik i pijący u każdego zwierzęcia powinny być indywidualne, aby każda osoba otrzymywała ilość jedzenia i mnóstwo przepisanej mu wody;
• Drzwi ze stajni powinny się otworzyć, aby zwierzę było wygodne do wypuszczenia na spacer.

Stajnie dla Andaluzy są wyposażone w system wentylacyjny i utrzymuje mikroklimat. Optymalne warunki: wilgotność - 80 %, temperatura - od +5 do +22 stopni powyżej zera. Zimno konia jest tolerowane lepiej niż ciepło, więc zimą temperatura w stajni może spaść pięć do sześciu stopni poniżej zera.

Brak przeciągów jest ważnym elementem komfortu dla koni, szczególnie dla młodych zwierząt. Podłoga w stajni jest wyłożona wodoodporna, niesklasyfikowana i elastyczna, umieszcza na niej głęboką ściółkę słomy lub torfu. Oświetlenie w ciągu dnia jest naturalne, wykonane z okien przeciętych przez ściany, a w nocy przeprowadza się przez żarowe lampy i lampy dzienne. Godziny dzienne powinny trwać 12-14 godzin w ciepłym sezonie i 8–9 na zimno.

Opieka

Codziennie czyścić stajnie. Ściółka jest usuwana w miarę zanieczyszczonej - mokra część jest oddzielona od sucha, sucha pozostaje w stajni, a surowa jest odbierana do usuwania. Obornik jest usuwany z podłogi za pomocą łopaty złom.

Przed czyszczeniem stajni koni konieczne jest wydobycie i usunięcie wszystkich podajników i pijących, aby uniknąć ich odwrócenia. Umyj podajniki i pijące co dwa dni, jeśli są stacjonarne i codziennie, jeśli są zdejmowane jak wiadro.

Czy wiedziałeś?Pierwsza dokumentalna wzmianka o koniu rasy Andaluz pochodzi z 1667 roku i należy do księcia Newkasa Williama Cavendisha. Bardzo docenił cechy pracy tych zwierząt, entuzjastycznie zareagował na ich czułość i niespotykany umysł, a także powiedział, że te prawdziwie królewskie zwierzęta są godne tylko najlepszych jeźdźców z możliwych.

Woda i żywność są zmieniane codziennie - nie pozwala to na rozwój obcych mikroflory i zapobiega żywności. Raz w tygodniu przeprowadzane jest ogólne czyszczenie, które obejmuje pranie podłóg i ścian z antyseptycznym, zastępując uszkodzone części stoiska i ogólną wentylację. Opieka nad koniem obejmuje szczotkowanie zębów, kopyt i wełny. Zęby Andaluzyjczyków rosną przez całe życie. Zęby konia są uważnie obserwowane, ponieważ zdrowie układu trawiennego zwierzęcia zależy od ich zdrowia.

Co sześć miesięcy dentysta jeździecki jest zapraszany do stajni, który sprawdza stan jamy ustnej zwierząt. Zastosowanie górnych podajników prowadzi do deformacji uzębienia i ugryzienia zwierząt.

Przydatne będzie dla Ciebie przeczytanie o tym i

Jeśli to możliwe, użyj podajników podłogowych, w przeciwnym razie będziesz musiał regularnie szlifować spiczaste krawędzie zębów trzonowych i siekaczy. Kopyta - wrażliwe podeszwy kończyn, które wymagają codziennego czyszczenia.

Każdego wieczoru po spacerze i pracy kopyta są one sprawdzane pod kątem obrażeń, myj się czystą ciepłą wodą, a specjalną szczotką są czyszczone przylegającym brudem i obornikiem. Suche kopyta podatne na pojawienie się pęknięć są smarowane specjalną maścią lub rycytem, ​​przyklejony mały zgniatany kamień jest zbierany za pomocą haczyka.

Co półtora miesiąca odcinają rosnący róg kopyta, a konie są zniekształcone. Opieka wełny obejmuje łączenie go, mycie. W zależności od pracy, jaką wykonano koń, wykonują szybkie lub dokładne czyszczenie wełny. Szybkie czyszczenie obejmuje czesanie wełny z twardą szczotką i grzbietem. Dokładnie przeprowadzony po długim pobycie na ulicy, chodząc w niesprzyjającą pogodę. Twarda pędzel usuwa brud i pot z wełny konia, resztki małego miotu są usuwane za pomocą plastikowego skopy.

Gąbka jest przemywana delikatnymi obszarami skóry, takimi jak uszy i oczy, a szmatka jest osadzona rozczochrana i wyblakła po przeczesaniu wełny. Umyj konie w ciepłym sezonie roku w jak największym stopniu lub trzech dniach i w chłodne dni - dwa razy w tygodniu.

Raz na dwa tygodnie wełna jest przepłukana specjalnym szamponem koni. Tylko ciepła woda jest używana do mycia i natychmiast po umyciu rzucają suszący koc na plecy konia, aby nie przeziębił.

Dowiedz się i także

Właściwe karmienie

Codzienna dieta konia powinna obejmować:

• Zielona masa lub siano bogate w błonnik;
• koncentrat ziarna w postaci żyta lub owsa;
• rośliny strączkowe;
• Gotowane warzywa i owoce;
• Dopuszczalne jest stosowanie fabrycznej pasz w połączeniu z masami warzywnymi.

Karmienie jest często przeprowadzane w małych porcjach, ponieważ koń ma niewielką objętość żołądka, a przejadanie się jest dla niego szkodliwe. Dieta jest zrównoważona przez podstawowe składniki odżywcze - białka, tłuszcze, węglowodany, minerały i witaminy.

Przed posiłkami koń jest upuszczony z czystą, lekko ciepłą wodą. Codzienne zużycie wody wynosi 50 litrów w ciepłym sezonie i 30 litrów na zimno. Nie możesz upuścić koni z zimną wodą natychmiast po wysiłku fizycznym.

Ważny!Norma skoncentrowanego odżywiania w diecie jest w ten sposób obliczana: na każde 100 kg masy zwierzęcego przyjmuje się 2-3 kg suchej żywności. Przekroczenie tej normy prowadzi do zestawu nadmiernej masy zwierząt.

Andaluzyjska rasa koni jest uważana za najlepszą w Hiszpanii i jest używana znacznie szersza niż inne rasy. Potężna, ale elegancka budowa ciała, szlachetne nawyki, a także wyjątkowy umysł sprawiają, że to zwierzę jest idealnym kandydatem do przygotowania do sportu i użycia w Corrida. Właściwa opieka i wygodne warunki zatrzymania zapewnią zdrowie konia andalusowskiego - długo zachwyci swojego właściciela z oddaniem i chęcią studiowania.