Opis wieloryba grenlandii z czerwonej księgi

Zestaw jest jednym z największych ssaków z naszej planety. Podobnie jak inne gatunki zwierząt, jest on podzielony na kilka grup i podgrup, z których każda ma swoje charakterystyczne różnice.

Najmniejsza przez liczbę przedstawicieli jest uważana za rodzinę wielorybów Grenlandii. Do 2020 r. Jest około 10 000 osób. Dlatego giganci Grenlandii są teraz chronione, na co przynależność do czerwonej księgi Federacji Rosyjskiej.

Opis zwierzęcia ssakowego

Wieloryb jest popularny wśród wszystkich podwodnych mieszkańców tylko dlatego, że ma bardzo imponujące wymiary. To jest to, ile osób go zna: duży, szary ssak, z płetwami po bokach i na ogonie.

W rzeczywistości każdy ze podgatunków, w tym gigant Grenlandii, ma swój wyjątkowy wygląd, za pomocą którego można go rozpoznać nawet gołym okiem.

Jak to wygląda

Jak większość wielorybów, przedstawiciele rasy Grenlandii z przodu widzieli ogromne usta, które zajmują jedną trzecią długości całego ciała ssaka. Ale zakręt przy jego ustach nie jest skierowany, podobnie jak reszta przedstawicieli gigantów morskich, ale w dół, z czego wydaje się, że zwierzę unosi się na szczyt brzucha.

Z tyłu ssaka widoczne jest charakterystyczny zakręt znajdujący się obok otworu oddechowego. Ale płetwy długoletnich Chińczyków znajdują się bliżej żołądka, po obu stronach ciała. Zwierzę wykorzystuje je dla manewrów, aby utrzymać stabilność kursu walutowego.

Główna płetwa, odpowiedzialna za prędkość ssaka, znajduje się na ogonie. Jak większość osób, ma trójkątny kształt. Ale odróżniają to od innych typów: obecność ostrych narożników i cięcia w środku, dzieląc płetwę na dwie części symetryczne.

Ciekawe! Średnia długość zwierzęcia wynosi do 20 metrów u kobiety i około 18 metrów u mężczyzn. Jednocześnie waży ssak imponujących 140-150 ton, który można porównać z masą 200 samochodów.

Z powodu takich wymiarów zwierzę może poruszać się z maksymalną prędkością 20 km/h, będąc podatnym na potencjalnych wrogów.

Kolor giganta Grenlandii wygląda bardzo niezwykle. Kiedy zwierzę znajduje się na powierzchni, jego skóra nabiera ciemnego szarego odcienia. Ale pod grubością wody kolor przeciwny staje się lżejszy. Jednocześnie kolorowanie na brzuchu i płetwie jest prawie białe, a na pysku można zobaczyć plamy o podobnym cieniu.

Charakter i styl życia

Grenlandia żyje na głębokości 150 do 200 metrów, głównie w zimnych wodach. W razie potrzeby ssak może przebić grubość lodu do 30 centymetrów. Ale możesz je spotkać prawie wszędzie, nawet w najcieplejszych basenach planety.

Jednocześnie osoby z rasy Grenlandii nie poruszają się same. Zwykle gubią się w małych grupach, 5-10 osób. Cóż, największe klastry rzadkich ssaków zarejestrowano w obszarze basenów Spitbergen, Grenlandii i.

Co oni jedzą

Rodzina Grenlandii Kitov ma największe usta. Z pomocą zwierzę może spożywać do 1,8 miliona ton żywności dziennie. A codzienna dieta giganta składa się wyłącznie z planktonu i mięczaków żyjących na samym dnie oceanu.

Aby poszukać pokarmu pod grubością wody, wieloryb używa specjalnych wąsów o długości 4 - 4,5 metra, które znajdują się po obu stronach ust. Zbierają z nimi mięczak i plankton, a następnie liże złapane ofiary szorstkim językiem. W sumie gigant Grenlandii ma około 360 łowców jajników.

Gdzie to mieszka

Najczęściej zwierzęta umierających ras znajdują się w wodach półkuli północnej, gdzie roczna niska temperatura. Najbardziej gorące osoby żyją na morzu OKHOTSK (54 stopnie szerokości geograficznej północnej). Cóż, reszta gigantycznych przedstawicieli wychodzi poza wody polarne tylko w celu karmienia.

W okresie wiosennym i letnim giganci Grenlandii mieszkają bliżej północnej części basenu. Ale na jesień i zimę migrują do południowej części, z dala od gęstego lodu. Z powodu tej funkcji bardzo trudno jest śledzić wieloryby polarne. Cóż, bez ochrony ich liczba może zmniejszyć się do skraju wyginięcia.

Reprodukcja

Podobnie jak większość wielorybów, w rodzinie Grenlandii, okres propagacji wypada na początku wiosny. Po zapłodnieniu samica jest w stanie ciąży od 11 do 13 miesięcy, nosząc młode, wielkość dorosłego rekina.

Po urodzeniu dziecko potrzebuje opieki matki do 6 miesięcy. Będzie wymagał ochrony i odżywiania. I zaledwie sześć miesięcy później dziecko będzie mogło znaleźć jedzenie samodzielnie, a nawet chronić przed małymi wrogami. Cóż, przedstawiciele gatunku Grenlandii nie więcej niż 1 raz w ciągu 3-5 lat.

Naturalni wrogowie

Z powodu ogromnych wymiarów zagrożony gigant nie ma praktycznie żadnych wrogów. Czasami mewy mogą wkroczyć na spokój gigantów. Ale ssak szybko się ich pozbył, po prostu nurkując pod wodą (ta rasa jest w stanie wstrzymać oddech przez 30-40 minut).

Drugim naturalnym wrogiem wielorybów jest gruby lód arktyki. Dokręcając powierzchnię oceanu, zapobiegają oddychaniu gigantów. Poza tym poruszanie się pod osłoną lodową przez ssaki jest znacznie trudniejsze. Dlatego na zimę próbują migrować do cieplejszych wód.

Cóż, nie zapomnij o drapieżnikach oceanicznych, w osobie zabójcy wielorybów i wielorybów. Te osoby, skulone w paczce, są w stanie łatwo zabić giganta Grenlandii. W końcu z natury jedzą mięso.

Będą mieli tak dużą ofiarę przez długi czas (wcześniejsze wrogowie gigantów morskich również uważani za ludzi. Ale po wymiekaniu ssaków w czerwonej książce jej połowy zostało zakazane).

Grenlandia w Red Book

Ze względu na fakt, że wieloryb Grenlandii był na skraju wyginięcia, naukowcy postanowili wprowadzić go do czerwonej książki. Odtąd łapanie i zabijanie tych osób jest zabronione na poziomie legislacyjnym. Ale niestety zakaz ten nie dotyczy naturalnych wrogów giganta morskiego.

Główne przyczyny zniknięcia

Pierwszym powodem zmniejszenia populacji wielorybów Grenlandii jest surowe siedlisko. Osoby z tej rasy często żyją w zimnych basenach, gdzie istnieje ryzyko pokrywy lodowej. I pod grubością lodu, ponad 30 cm, zwierzę nie będzie w stanie pozostać dłużej niż 40 minut. Dlatego jeśli ssak nie ma czasu na migrację do ciepłych wód, może to pogodzić śmierć.

Drugim powodem zniknięcia wyżej wymienionych gatunków jest eksterminacja łowców. Ze wszystkich odmian wielorybów to rasa Grenlandii najbardziej przyciąga kłusowników. Dlatego teraz polowanie na tę osobę jest całkowicie zabronione, aby przywrócić populację.

Ważny! Wpływa również na zmniejszenie liczby ssaków ich długości życia. Średnio osiąga 25-40 lat. A podczas kopulacji przez 3-5 lat jest to bardzo niewiele. Właśnie dlatego czerwona książka jest po prostu niezbędna dla wieloryba Grenlandii.

Obecna sytuacja z populacją

Zakaz przechwytywania wielorybów można nazwać starożytnym, ponieważ został wprowadzony w latach 30. Od tego czasu morscy giganci udało się przywrócić swoją rodzinę. Ale ich liczba jest nadal co najmniej ponad 10 000 osób na całym świecie.

Dlatego polowanie na zagrożone gatunki jest zabronione i do dziś. Wyjątkiem jest tylko mieszkańcy Arktyki - Chukchi i Eskimosów. Mogą zabijać jedną osobę w ciągu 24 miesięcy. Takie kłusownictwo, według naukowców, nie jest w stanie zdestabilizować rozwoju rodzaju.

Jakie środki są wykorzystywane do ochrony

Od 1935 r. Polowanie na rodzinę wielorybów Grenlandii było zabronione przez Międzynarodową Konwencję. Po 3 latach podobny środek został już wprowadzony w krajowych przestrzeniach morskich, a także na terytorium Arktyki.

Dziś przeprowadzane są regularne badania nad zagrożonymi poglądami, aby kontrolować całkowitą liczbę osób. Ale z powodu naruszenia zakazu polowania na gigantów umierających, istnieją dwa rodzaje kary: duże aresztowanie i administracyjne, przez okres do 3 miesięcy.

Ciekawe fakty o zwierzęciu

Pomimo krótkiej długości życia umierających zwierząt morskich, niektóre osoby mogą żyć do 100 lat. Takie przypadki zostały już zarejestrowane ponad dwa tuziny. Ponadto ten rodzaj gigantów morskich jest uważany za najbardziej tchórzliwy w swoim rodzaju. Kiedy pojawia się najmniejsze zagrożenie, idą pod wodą, na głębokość 200 metrów.

Kolejny interesujący fakt jest na wyspie Itygran, na Chukotce, istnieje miejsce nagromadzenia szkieletów wielorybów z rasy Grenlandii. Naukowcy mają pozostałości ponad 50 osób. Dlatego wśród lokalnych ALEI z kości pięciu metrów jest uważane za sanktuarium.

Zostały pytania lub jest coś do dodania? Następnie napisz do nas w komentarzach, dzięki temu materiał będzie bardziej użyteczny, kompletny i dokładny.