Opis czarnego marginesu z czerwonej książki

Czarny grzmot, to rzadki endemiczny wygląd. Kamchatka, czyli wschodnie surok, mogą żyć w najbardziej ekstremalnych warunkach. Nawet w środku lata jego ciało jest całkowicie pokryte wełną.

Stare włosy zaczynają wychodzić stopniowo, a na ich miejscu nowe. Dorosły ma dość duże rezerwy tłuszczu. Często ilość tłuszczu jest trzecią częścią całkowitej wagi.

Opis zwierzęcia

Przedstawiciele widzą jeden z największych sorków. Wymiary dorosłego mężczyzny mogą osiągnąć 50 cm.

Jak to wygląda

Obecnie istnieją trzy podgatunki: Kamchatka, Leno-Kolima i Severobaikal. Gatunek ten został wywołany z powodu zwykłego koloru z wyraźną czarną plamą na głowie. Jeśli spojrzysz na zwierzę z daleka, wydaje się, że na jego głowie jest czarny kapelusz.

Maksymalna długość życia w warunkach naturalnych wynosi 20 lat. Głos rzadko daje. Gryzoni może po cichu gwizdać, chrząkać (przypomina głuchego „khu”), a także warczy na potencjalnym wrogu w przypadku niebezpieczeństwa.

Podgatunki Kamchatki osiąga rozmiary od 41 do 54 centymetrów. W kolorystyce jest wiele czarnych tonów. Przyciemnienie ciemieniowej części głowy rozprzestrzenia się na szyję i plecy. Najczęściej występują w Kamchatce i Chukotce.

Odmiana Bajkal jest nieco mniejsza - wielkość ciała wynosi od 41 do 49 cm. Futro jest krótsze i nie ma czarnego, ale brązowawego koloru.

Podgatunki znalezione w obszarze Bajkal są zawarte w Czerwonej Księdze Rosji. Siedlisko tych podgatunków to system górskich zakresów strefy rozszczepu Bajkal. Gatunek ten jest obecnie zagrożony zniknięciem.

Leno-Kolimsk Marf osiąga 39-46 cm. Czarne odcienie w kolorystyce prawie się nie pojawiają. Znalezione na terytorium Khabarovsk i w Jakutii. Również w karpatach i Alpach jest europejski grzmot czarny. Różnice między podgatunkami są małe. Różnica to struktura czaszki.

Charakter i styl życia

Zwierzęta wolą żyć jako rodziny. W każdym z nich od jednej do czterech osób. Kilka rodzin tworzy kolonię. Całkowita liczba kolonii dociera do dwóch tuzinów.

Każda indywidualna rodzina ma osobistą dziurę, w której spędza całą zimę i kilka lat. Każda kolonia ma również od 10 do 15 tymczasowych mieszkań. Całkowita długość ruchów często przekracza 100 metrów.

Nora ma kilka wolnych wyjść. Praktycznie nie ma śladów zwierząt w pobliżu wejścia do mieszkania. Kolonia Marmles jest dość trudna do wykrycia. W przypadku niebezpieczeństwa może stać na tylnych nogach i bronić swoich interesów za pomocą pazurów i ostrych siekaczy.

Podczas tworzenia norki zwierzęta są hodowane trochę gleby i kładą kamienie. W rezultacie grubość sufitu wzrasta o kilka centymetrów. Wczesną wiosną śnieg topi się przede wszystkim w tych obszarach.

Surks wolą osiedlić się na wysokości nie wyższej niż 1200 m nad poziomem morza. Wybierają suche południowe stoki, gdzie zimą jest bardzo mało śniegu.

Co je

Podstawą diety są płatki zbożowe i młode pędy. Woli rośliny takie jak łapówka wody, gorycz (liście i kwiaty), wyspa. Lubi także gryźć młode pędy krzewów.

Nie gardzi jagodami jagód i jagód, może używać pędów i liści tych roślin. Jeśli w pobliżu znajdują się orzechy cedrowe, nie pozostawi im to bez nadzoru. Wczesną wiosną gniazda żywności mogą zrujnować i ukraść zapasy siana tych zwierząt.

Gdzie to mieszka

Preferuje alpejskie łąki i suchą tundę górską. Górne strumienie i rzeki zamieszkują. Grupa opiera się na rodzinie, która obejmuje wszystkie gryzoni zimno. Rodzina ma wspólne pastwisko i schronienie.

Kolonia obejmuje kilka rodzin, między których obserwuje się powiązane więzi. Granice terytorium to najczęściej gęste zarośla, ostre klify lub las.

Ogniska osadnictwa tego rodzaju zwierzęcia wynikają z faktu, że nie każde terytorium jest w stanie zaspokoić wszystkie potrzeby gryzoni. Powinien także mieć pewną izolację w przestrzeni. Surki wolą miejsca w pobliżu strumieni, które nawadniają niziny zieloną i soczystą trawą.

Obszar miejsca jednej kolonii zależy od jej liczby. Średnio rozmiary wahają się od 1,5 hektaru do 21 hektarów. Zwierzęta powinny być w stanie nieustannie obserwować swoich krewnych, a także echem echem.

Reprodukcja

Kolega na miesiąc przed dotarciem na powierzchnię. Średnio jedna kobieta daje około pięciu do sześciu dzieci. Ale ilość opakowań w jednym śmieciach może wynosić od 3 do 11. Ciąża trwa około sześciu tygodni.

Wschodnia odmiana propaguje się znacznie lepiej w porównaniu z innymi podgatunkami żyjącymi w regionach południowych.

Młode gryzonie mieszkają z rodzicami aż do drugiego roku życia.Z tego powodu każda rodzina ma trzy grupy wiekowe: dorośli, pół -adolenizmy i młode zwierzęta.

Naturalni wrogowie

Najbardziej niebezpieczne to biały -fan Orlan, sowa polarna, Wolverine i wilk. Okresowo, dziury są atakowane przez niedźwiedzie, ale najczęściej okazują się nieudane.

Zimowanie

Kamchatka Marf, a także inne odmiany, wolą zasnąć w czasie, gdy temperatura otoczenia spadnie z -10 do -20 s⁰. Obecność pokrywy śnieżnej jest również bardzo ważna. Z reguły dzieje się to w drugim we wrześniu lub na początku października.

Wszystkie zwierzęta należące do określonej kolonii (często liczba osób przekracza trzy tuziny), zima w jednej komorze. Z reguły są one umieszczane w rzędach, a jeśli jest ich dużo, mogą być zlokalizowane na dwóch poziomach. Wszystkie zwierzęta są ściśle przyciskane do siebie.

Zimowa kamera jest izolowana w specjalny sposób. Masa trawy do izolacji gniazda często osiąga 12 kilogramów. Budzą się z zimowej hibernacji w maju, pomimo faktu, że śnieg wciąż leży na zboczach gór.

Czarny grzmot w czerwonej książce

Gryzoni jest wymieniony w czerwonej książce. Gatunek ten jest zagrożony zniknięciem. Największe szkody dla ludności zostały spowodowane pracami geologicznymi na terytorium byłego Związku Radzieckiego w latach 1950–1970.

Główne przyczyny wyginięcia

Mięso jadalne, tłuszcz używany w medycynie i futro o wysokiej jakości doprowadziły do ​​faktu, że zwierzęta były prawie eksterminowane. W pierwszej połowie XX wieku gryzonie były cennym wyglądem komercyjnym i eksterminowane w nieograniczonej liczbie.

Obecna sytuacja z populacją

Obecnie liczba marek czarnych zmniejszyła się ponad pięć razy. Przyczyną spadku populacji świstaka na wielu obszarach jest niekontrolowana strzelanina.

Są wymagane środki ochrony

Aby populacja zwierząt została całkowicie przywrócona, konieczne jest zakazanie polowania na zwierzęta. Kłusownictwo należy również zatrzymać.

Wskazane jest podkreślenie terytoriów, w których kolonie gryzonie przetrwały, i tworzyć rezerwy lub rezerwy w tym obszarze. Zoo najczęściej zawierają inne podgatunki. Czarne marszki są bardzo nieśmiałe i ostrożne. Są trudne do utrzymania w sztucznych warunkach.

Cechy treści to to, że monotonne życie w komórce prowadzi do tłumienia psychiki i stopniowego głupiego. Wolność zbyt wiele może powodować kłopoty. Zwierzę lub zepsuć nieruchomość lub wejdź do szponów psa.

Posiada się na szkolenie, jest w stanie wykonać niektóre polecenia, na przykład „nie możesz” lub „upuścić”. Jednocześnie ważne jest nawiązanie zaufania z zwierzakiem. Należy również pamiętać, że zwierzę będzie pakowane tylko wtedy, gdy się nudzi. Lepiej oswojone od bardzo młodego wieku.

Ciekawe fakty o zwierzęciu

Zwierzęta nie kopają głęboko. Średnio ruchy leżą na głębokości od 20 do 70 cm. Surki ma tendencję do kopania dużej liczby ruchów między norami. Są w stanie stworzyć całe labirynty. Zapewnia to dobrą wentylację, przesłanie między komorami gniazdowymi. TAKŻEJ TAKŻEJ Suchy i szybciej nagrzewają się.

Surki jest w stanie wykonać pracę w obliczu swoich mieszkań. W tym celu używają mieszanki z ziemi i ziołowej korka. Taka okładzina jest używana do komory gniazdowania. Jeśli ulica jest zimna, to robią korek z suchej trawy i zamykają ruch do dziury.

Pomimo faktu, że grzmot czarny odnosi się do wegetarian, kobieta, która wychowuje młode, może jeść żywność zwierząt, takich jak jaja, jaszczurki, owady.