Velvet cat

Jeden z najciekawszych i tajemniczych kotów na świecie mieszka na pustyni - piaszczysty kot, znany również jako opuszczony kot, a także aksamitny lub arabski kot (Felis margarita), mimo że gatunek ten został otwarty więcej niż wiek temu zwierzę jest nieruchome dla tajemnicy naukowców.

Pierwsze badanie radiotelometryczne kotów piasku (1993.) odbył się w Izraelu. Okazało się, że zwierzęta te są bardzo trudne do śledzenia. Futro na stóp, które nie pozwala kotom utopić się w miękkim piasku, sprawia, że ​​ich ślady jest prawie niewidoczne. Kiedy skierowane jest na nich światło, zginają się nisko, zamykając oczy, zatem światło w siatkówce oczu nie jest odbijane. Ponadto, cichy ruch i kolor ochronny sprawiają, że wykrywanie aksamitnych kotów w naturze jest prawie niemożliwe. Koty wykopują także kał, co utrudnia gromadzenie danych o ich diecie.

Jak wygląda aksamitny kot: zdjęcie i opis

W wyglądzie i rozmiarze aksamitny kot wygląda jak kota domowy, ale jego uszy są większe. Jest krępy, z krótkimi nogami i stosunkowo długim ogonem, bestią. Długość ciała dorosłego mężczyzny wynosi średnio 57 cm. Kobiety są nieco mniejsze.

Płaszcz jest miękki i gęsty, od jasnobrązowego do jasnoszarego, lekko ciemniejszego z tyłu. Żołądek jest biały, z lekkim ochrypłem. Czerwony pasek biegnie wzdłuż każdego policzka od zewnętrznego rogu oka- dolna połowa lufy i klatki piersiowej od białawego do jasnożółtego. Uszy są czerwonawo-brązowe z ciemnymi końcówkami- na ogonie, bliżej końcówki, jest kilka wąskich czarnych pierścieni. Kończyny zwykle mają ciemnobrązowe lub czarne paski.

Znaki różnią się różnymi osobami: niektóre nie mają plam, nie ma pasków, niektóre są słabo plamki, niektóre mają plamy i paski.

Na zdjęciu aksamitny kot w swoim naturalnym środowisku.

Głowa aksamitnego kota jest szeroka, oczy są duże, nisko osadzone, zielonkawo-żółty kolor.

Uszy są duże, spiczaste. Wąsy jest białe i osiągają długość 8 cm.

Czułość słuchu piaszczystego kota jest o około 8 decybeli wyższa niż kota domowego.

Podeszwy nóg są gęsto pokryte długimi ścisłymi włosami, które tworzą osobliwe szczotki, zapewniając izolację z gorącego piasku i pomagając kotom poruszać się po piaszczystej powierzchni.

Zasięg i środowisko

Aksamitne koty są rozmieszczone na pustyni cukrowej, od Maroka na zachodzie po Egipt i Sudan na wschodzie. W Azji widziano je w Syrii, Iranie, w Turkmenistanie, Kazachstanie i Uzbekistanie.Fragmentaryczne znajdują się na Półwyspie Arabskim.

Jako prawdziwi mieszkańcy pustyni zajmują obszary, w których mniej niż 20 mm opadów spadnie rocznie. Aksamitne koty żyją na piaszczystych i skalistych pustyniach, a także w suchych stepach krzewów. Unikaj tylko nagich piaszczystych wydm, gdzie jest niewielka ofiara.

Wymiary zasięgu domowego są prawdopodobnie różne w zależności od warunków środowiskowych i pokrycia roślinności.

W trakcie badania przeprowadzonego wzdłuż polnej drogi w południowym Maroku siedliska dwóch mężczyzn i jednej samicy zaobserwowano odpowiednio 35 km2, 22 km2 i 13 km2.

Nagrano, że Sandy Cats mogą poruszać się na jedną noc na duże odległości. Tak więc w Maroku jeden mężczyzna pokonał ponad 14 km w linii prostej w mniej niż 30 godzin.

Styl życia, nawyki aksamitnego kota

Styl życia aksamitnych kotów to głównie noc. Spędzają gorący zegar w ciągu dnia w płytkiej dziurze wykopanej gdzieś pod krzakiem.

Sandy Cats - doskonałe kopacze. Potrzebują tego talentu do budowy i poprawy otworów, a także do kopania gryzoni z piasku. Ich pazury nie są całkowicie narysowane i niezbyt ostre, ponieważ na pustyni istnieje niewiele okazji do ich wyostrzenia.

Nory, zwykle z jednym wejściem, mają głębokość około 1,5 m. Czasami koty używają otworów wykopanych w lisach, jeżozwierze lub gryzonie.

Podczas przekraczania otwartych przestrzeni trzymają się bliżej ziemi, wymykając się na wygięte nogi. Ponieważ gorące suche powietrze pustyni pochłania dźwięk, duże uszy są konieczne, aby złapać słabe pisk potencjalnej ofiary.

Wraz z nadejściem ciemności koty zajmują pozycję obserwacyjną przy wejściu do ich dziury. Zanim pójdziesz na polowanie, badają otoczenie na jakiś czas na możliwe niebezpieczeństwo. Są aktywne przez całą noc i mogą odejść od dziury o 5-10 km.

Dieta

Wiadomo, że małe gryzonie, takie jak myszoskoczki i tushki, a także owady, małe ptaki i gady, w tym trujące opuszczone węże, obejmują racjonalnego kota.

Wśród koczowników cukrowych koty piaskowe są biczowane w węża, szczególnie na rogaty i piaszczyste żmije, które ogłuszają szybkimi ciosami na głowie, a następnie zabijają ugryzienie w szyi.

Jeśli bestia złapała więcej, niż może zjeść, spala szczątki na „deszczowy dzień”.

Sandy Cat otrzymuje wilgoć z jedzenia, ale jeśli wydaje się, że taka okazja, chętnie pij.

Mieszkańcy plemienia Tububa na pustyni, rozmawiali o aksamitnych kotach, które przybyły do ​​swoich obozów w nocy i pili świeże mleko.

Kontynuacja rodzaju

Koty piaskowe są pojedynczymi zwierzętami, wyjątkiem jest tylko sezon godowy. W tej chwili wykonują „Wedding Song”, bardzo podobną do szczekania małego psa. Głośny szczek w połączeniu z doskonałym słuchem pozwala tym kotom na duże odległości na duże odległości.

Inne dźwięki, które sprawiają, że piaszczyste koty to miauka, warczenie, syczenie i mruczenie, jak u kotów domowych.

Po 60-67-dniowej ciąży rocznie w otworze lub wśród kamieni, samica rodzi od 1 do 8 (zwykle 3-4) kocięta. Waga noworodków wynosi 50-60 gramów. Po 2 tygodniach otwierają się oczy, po 3-4 tygodniach po raz pierwszy opuszczają schronienie, a w wieku 5 tygodni już próbują twardego jedzenia.

Stają się niezależne za 3-4 miesiące i osiągają dojrzewanie w ciągu około 9-14 miesięcy.

Oczekiwana długość życia kotów z dzikiego piasku jest dokładnie nieznana, ale w niewoli mogą żyć do 18 lat.

Wrogowie piaszczystych kotów

Głównymi zagrożeniami dla piaszczystych kotów jest zniszczenie siedliska środowiska i zmniejszenie populacji ich ekstrakcji. Pokują się również na zainteresowanie sportowe lub łapią je na kolejną sprzedaż.

Wśród naturalnych wrogów aksamitnego kota są trujące węże, szakale i duże sowy. Kolejnym zagrożeniem jest pojawienie się domowych i dzikich kotów i psów, które mogą polować na piaszczystego kota, a także konkurować z nim o żywność lub przenoszenie chorób. Tak więc w Iranie te małe koszule zabijają pasterzy psów. Ponadto zwierzęta wpadają w cnares umieszczony dla innych gatunków zwierząt.

Status populacji

Całkowita populacja aksamitnych kotów szacuje się na 50 tysięcy. dorośli ludzie. W 2002. Zwierzę było wymienione w Czerwonej Księdze MSOP, jak w groźbie zniknięcia. W 2016 roku.Status został zmieniony przez „powodując najniższe obawy”.

Czy można zatrzymać aksamitnego kota w domu?

Z całym pragnieniem nie można zatrzymać tego słodkiego kota w domu.

Są to dzikie zwierzęta, które dostosowały się do życia w gorących, suchych warunkach pustyni i nigdy nie staną się ręcznymi, nie będą przyzwyczaić się do tacki i warunków mieszkania.

W niewoli są one bardzo wrażliwe na choroby oddechowe i infekcje górnych dróg oddechowych. To jest główna przyczyna śmierci u dorosłych. Najczęstszą chorobą jest zakaźne zapalenie nosa. W ogrodach zoologicznych aksamitnych kotów musisz zachować specjalne obudowy, gdzie utrzymywana jest niska wilgotność i stała temperatura powietrza.