Scottish setter gordon: opis rasy psów

Rasy polowań psów nie były używane wyłącznie do zamierzonego celu przez długi czas. Coraz częściej uczestniczą w wystawach, stają się wiernymi towarzyszami i członkami rodziny. Scottish Setter - właśnie taki przypadek. Chociaż rasa została hodowana na polowanie, psy te są obecnie głównie stawane jako towarzysz. Opis rasy, natura i cechy treści settera będą interesujące dla tych, którzy pomyślali o nabyciu takiego psa.

Historia pochodzenia

W wyglądzie tego psa nietrudno zgadnąć, że jego głównym przodkiem jest Spaniel. Byli to najwięksi przedstawiciele tej rasy, które zostały przekroczone z Blagunes, wskaźnikami i innymi rodzajami psów myśliwskich, które były używane do polowania na Anglię i Szkocję.

Historia pochodzenia

Elegancki szkocki setter

Drugie imię rasy to Setter Gordon. Wynika to z faktu, że książę Alexander Gordon wniósł ogromny wkład w rozwój rasy. W swoim zamku wyposażył specjalną szkółkę do hodowli szkockiej setter.

Interesujące fakty

Zwyczajowe jest dzielenie wielu ras myśliwskich na pracowników i wystawę. Setter jest interesujący, ponieważ jest to wyjątek od reguł. Może jednocześnie być łowcą i wziąć udział w wystawach.

Nie mniej interesujący fakt, że rasa nie stała się popularna, pomimo wielu pozytywnych cech. W 1929 roku Gordon Setter Club został nawet stworzony w Ameryce, którego celem była popularyzacja tej rasy. Ale niestety Szkoccy Setters nie stali się popularni zarówno w Ameryce, jak i na całym świecie.

Wizyta, umówione spotkanie

Kiedy prace nad ulepszeniem rasy dobiegły końca, ten okres był pod koniec XIX wieku, głównym celem setera szkockiego było polowanie. Dzięki doskonałemu zapachowi i wytrzymałościom te psy stały się świetną opcją dla myśliwych.

Wizyta, umówione spotkanie

Pierwotnym celem rasy jest polowanie

Ze względu na fakt, że oprócz właściwości polowania, pies ten jest również obdarzony przyjazną postacią, coraz częściej jest szkolony jako towarzysz. Scottish Setter jest nie tylko poświęcony właścicielowi, ale także dobrze dogaduje się ze wszystkimi członkami rodziny.

Wygląd zewnętrzny

Istnieje pewien standard rasy, który został oficjalnie przyjęty w 1988 roku. Implikuje szereg cech dotyczących wyglądu psa Scottish Setter.

Typ ciałaMaksymalna waga dorosłego psa wynosi 30 kg, waga 65 cm. Ciało jest masywne i muskularne. Tył i ogon prosto. Szyja średniej długości.
GłowaW miarę duże. Płaska między uszami, płynnie wchodzi w kwadrat. Ugryzienie to nożyczka, zęby są białe, nos jest szeroki i czarny.
Uszy, oczyWiszący i długi, dopasowany do głowy. Pokryte wełną.
Wełna, kolorDługość wełny nie jest jednolita, na szyi, żołądku i nogach dłuższych niż na obudowie. Do dotyku miękkiego, średniej długości, lekko falistej. Zwykle setter jest czarny, część lufy, łapy i klatka piersiowa mają charakterystyczny czerwony kolor.

Zgodnie z tymi parametrami określają, w jaki sposób wyczyścił setter Gordon. Pies jest bardzo wdzięczny z wyglądu. Jeśli kolor nie jest zaorany lub biały, być może jest to mestizo.

Ważny! Rasa ma silną różnicę w wagi i wielkości u osób płci przeciwnej. Czasami waga i wzrost suki są znacznie mniejsze niż w przypadku mężczyzn.

Charakter i trening

Zanim stał się szczęśliwym właścicielem Scottish Setter, warto wziąć pod uwagę niektóre cechy charakteru tego psa. Istnieje kilka ważnych punktów:

  • Rasa jest uparta, wychowanie powinno zacząć angażować się jak najwcześniej;
  • Przez prawdziwych dorosłych pies stanie się dopiero po 2-3 latach, a wcześniej będzie zachowywał się jak szczeniak;
  • Te psy są bardzo przywiązane do właściciela i nie tolerują samotności.

Te cechy charakteru Scottish Setter odgrywają ważną rolę w wychowaniu i treści zwierzaka. Warto rozważyć nie tylko przyjazną moralną moralność psa, ale także cechy jego temperamentu i zachowania.

Setter rasy psów Gordon to doskonały trening. Jedyną rzeczą, która może skomplikować pracę, jest upór i niepokój szczeniąt. Musisz jak najszybciej rozpocząć zajęcia, a wtedy nie będzie problemów z dorosłym psem.

Zasady opieki

Oprócz ogólnych wymagań dotyczących opieki nad psem, takich jak przetwarzanie pasożytów i terminowe szczepienie, istnieją dwa ważne punkty. Wynikają z faktu, że szkocki setter ma długie uszy i wełnę.

Uszy

Ze względu na fakt, że rasa jest obdarzona wiszącym kształtem uszu, należy je regularnie czyszczyć i sprawdzić. Do czyszczenia stosuje się specjalne rozwiązania, które można kupić w sklepie zoologicznym.

Uwaga! Jeśli po zbadaniu stwierdzono wszelkie zmiany w wyglądzie usznej lub rozładowania, musisz natychmiast skontaktować się z weterynarzem.

Wełna

Gordon Setter wcale nie jest gładki. Długa i miękka wełna zobowiązuje właściciela do regularnego czesania, kąpieli i cięcia psa.

Często nie warto kąpieli zwierzaka, wystarczy wykonać tę procedurę 2-3 razy w roku lub z pilną potrzebą. Ale musisz się wyczerpać przynajmniej raz w tygodniu.

Wygląd zewnętrzny

Długa wełna wymaga opieki

Żywność

Scottish Setters są bardzo aktywne, więc dieta takiego psa powinna być zrównoważona. Powinien mieć wystarczającą ilość białka i witamin.

Możesz karmić psa naturalną żywnością lub jedzeniem. Jeśli zwierzak żywi się naturalnymi produktami, dieta powinna obejmować mięso, podroby, jajka, twarogu, płatków, warzyw i owoców. Lepiej wybrać specjalne jedzenie - do polowania na rasy.

Cechy hodowli

Jeśli plany właściciela Scottish Setter obejmują nie tylko treść jednego psa, ale także do hodowania tej pięknej rasy, warto rozważyć niektóre punkty dotyczące dziania i treści szczeniąt.

Robienie na drutach

Suka jest gotowa na na drutach dopiero po występie 2-3 lat. Wcześniejsza ciąża i poród mogą negatywnie wpłynąć.

Za dzianie lepiej jest wybrać partnera z żłobka. To nie tylko zagwarantuje otrzymanie szczeniąt z rodowodem, ale także zapewni pomoc profesjonalistom - hodowcom.

Szczenięta

Miejsce utrzymania małych setek należy przygotować z wyprzedzeniem. Powinien być ciepły, suchy i chroniony przed szkicami.

Małe zwierzęta muszą być codziennie kontrolowane.

Uwaga! Jeśli nie ma doświadczenia w przyjmowaniu porodu, lepiej zaprosić do weterynarza do tego.

Plusy i minusy

Jak każda rasa, Scottish Setters mają zarówno zalety, jak i wady.

Plusy obejmują:

  • przyjazne usposobienie;
  • oddanie właścicielowi;
  • dobre zdrowie;
  • Zdolność do dogadania się z dziećmi i innymi zwierzętami domowymi;
  • Wysoka inteligencja;
  • Świetna zewnętrzna zewnętrzna część.

Trudno jest znaleźć wady, ale są:

  • Codzienne spacery są potrzebne co najmniej 1-2 godziny;
  • Długa wełna wymaga opieki;
  • podatne na pędowanie i kopanie podważenia.

Biorąc pod uwagę zalety i wady rasy, możemy stwierdzić, że lepiej jest zatrzymać takiego psa w prywatnym domu.

Charakter i trening

Potrzebujemy codziennych spacerów

W mieszkaniu szkocki setter wymaga większej uwagi i długoterminowego chodzenia. Wybierając psa, należy liczyć się z wymaganiami i warunkami.

Wybór i koszt szczeniaka

Zostanie właścicielem szkockiego settera z dobrą genealogią nie jest tak łatwe. Trudność polega na tym, że rasa nie jest szczególnie popularna i niewiele szkółek i hodowców, którzy są zaangażowani w hodowlę.

Wybór samego szczeniaka implikuje szereg spójnych działań:

  1. Wybór szkółki lub hodowcy.
  2. Studiowanie rodowodu szczeniąt.
  3. Wybór szczeniaka w pokoju dziecinnym.

Uwaga! Ostatnia pozycja implikuje ocenę nie tylko pojawienia się przyszłego zwierzaka, ale także obserwacji jego zachowania.

Zasady opieki

Lepiej jest zabrać szczeniaki z żłobka

Koszt Szkockich Szczenięta zależy od hodowcy i rodowodu. Cena początkowa wynosi 10 tysięcy. Rubli.

Wybór pseudonimu

Scottish Setter to pies arystokratyczny i elegancki wygląd. Proste nazwiska nie są odpowiednie dla takiego psa, lepiej wybrać piękny angielski pseudonim. Nazwa może być nazwa wskazana w genealogii.

Niestety rasa Scottish Setter nie jest liderem popularności. Szlachetny wygląd i przyjazne usposobienie tych psów pozwalają nam stwierdzić, że jest to całkowicie niezbędne. Dla energicznego gospodarza taki zwierzak będzie wielkim towarzyszem do chodzenia i wiernym przyjacielem.

Artykuły na ten temat
LiveInternet