Trucizna tetrodotoksyna i jej wpływ na ludzkie ciało

Z całej różnorodności mechanizmów ochronnych udzielonych żywych istotach w procesie ewolucji, neurotoksyny są szczególnie wyróżnione - substancje, które mają destrukcyjny wpływ na układ nerwowy atakującej ofiary. Najciekawsze i tajemnicze z nich to tetrodotoksyna - silna trucizna neuroparalityczna, która jest sto razy lepsza pod względem skuteczności cyjanku potasu.

Historia substancji

Pierwszy ustalony przypadek zatrucia przez tetrodotoksynę został opisany w dzienniku słynnego nawigatora Jamesa Cooka i opublikowanego w jego „Podróż do Bieguna Południowego i na całym świecie”.

Zgodnie z rekordem z 8.09.1774., We wrześniu kapitan i dwaj przyrodnicy zostali zaprezentowani w ramach wyprawy na obiad wątroby i mleko egzotycznych świeżo przygotowanych ryb. Ale ponieważ czas był później i ludzie byli bardzo zmęczeni, ledwo dotknęli prezentowanego posiłku, karmili większość świni. Rano ci, którzy smakowali naczynie rybne w przeddzień, mają silną osłabienie, duszność i drętwienie kończyn oraz zwierzęta, które jedzą wnętrzności.

https: // youtube.Com/Watch?V = B-Apdytlltm

166 lat po tym wydarzeniu możliwe było ustalenie, że ryba kierowana przez kapitana i jej satelity należały do ​​rodziny Tetrodontid i została nazwana Pleuranaacanthus seleratus. W 1906 r. Japoński naukowiec Tahara zidentyfikował aktywną zasadę z tkanek tych stworzeń i nazwał ją tetrodotoksyną.

Warto zauważyć, że w 1964 r. Została silna trucizna z zarodków i kawioru Triton Kaliforni.

Mechanizm narażenia

Trucizna tetrodotoksyny, w niektórych źródłach zwanych tetrodoksyną, jest połączeniem aminopercylodhinazoliny z grupą guanidyny i jest wyjątkowo toksycznością. W przypadku myszy eksperymentalnych średnia śmiertelna dawka tej substancji z podaniem wewnątrzgazowym wynosi tylko 10 μg/g.

Podstawą niszczycielskiej ekspozycji jest zdolność toksyny do zatykania kanałów sodowych włókien nerwowych i blokowania postępowania impulsu w pobudliwych tkankach. Podczas zatrucia tetrodotoksyny obserwuje się następujące objawy:

• uczucie swędzenia w ustach i języku;
• obfite ślinienie i trudności z połykaniem;
• drętwienie kończyn;
• nudności i wymioty;
• silny ból brzucha;
• niestrawność;
• dowolne chrząki mięśni;
• utrata wrażliwości skóry;
• bezgłos.

Oznaki zatrucia pojawiają się 10-45 minut po użyciu substancji, śmierć ofiary występuje w ciągu sześciu godzin z powodu porażenia mięśni oddechowych. Nie ma specyficznego antidotum dla tetrodotoksyny, Dlatego jedynym wyjściem jest prowadzenie detoksykacji i terapii objawowej mające na celu sztuczne utrzymanie życia zatrutego do momentu, gdy trucizna przestaje działać.

Zastosowanie w medycynie

Ponieważ substancja wpływa na wrażliwe kanały sodowe, które są bezpośrednimi uczestnikami przenoszenia sygnałów bólu, logiczne jest założenie, że tetrodotoksyna może być stosowana jako silny znieczulenie. Przede wszystkim substancja pomaga zablokować bóle neuropatyczne z powodu patologicznego pobudzenia neuronów odpowiedzialnych za reakcję na różne uszkodzenia fizyczne.

Badania wieloletnie pomogły ustalić bezpieczne dawki trucizny, w których jej właściwości toksyczne są zminimalizowane, a efekt terapeutyczny przejawia się. Po raz pierwszy tetrodotoksyna zastosowano w leczeniu ciężkich form trądu, któremu towarzyszy ostrego nie do zniesienia bólu. Następnie przeprowadzono szereg badań klinicznych substancji jako znieczulają. Jednak badania wykazały niejednoznaczne wyniki, postanowiły tymczasowo porzucić korzystanie z funduszu.

W medycynie domowej tetrodotoksyna praktycznie nie jest stosowana z powodu wysokiego ryzyka i zdrowia pacjentów - większość miejscowych środków znieczulających (Novocaine, Savage i tym podobnych) ma podobne właściwości, ale są znacznie bezpieczniejsze, ale są znacznie bezpieczniejsze. Jednak za granicą opracowano różne kombinacje tetrodotoksyny z miejscowymi środkami znieczulającymi, a także formy iniekcji chloristorskiej soli substancji.

https: // youtube.Com/Watch?V = CT4JIE7Y8SW

Ostatnio w Internecie można znaleźć wzmiankę o koreańskim leku o nazwie Tetrodokain (Tetrodokain), który jest wytwarzany w ampulsach do wstrzyknięcia i ustawiony jako lekarstwo na wiele chorób - poczynając od ostrego układu oddechowego i kończącego się na raku. Musisz wiedzieć, że to narzędzie nie jest licencjonowanym lekiem, a jego użycie może prowadzić do smutnych konsekwencji.

Niebezpieczne przysmaki

Było wystarczającą liczbę miłośników, aby przez cały czas łaskotać nerwy, więc brak ludzi, którzy chcą spróbować potraw z tetrodotoksyną nigdy nie zaobserwowano. Najsłynniejsze z śmiertelnych przysmaków jest Fugu - prawdziwa legenda kuchni japońskiej, który pozostaje przedmiotem ciekawości i żądzy smakoszy na całym świecie.

Tradycja jedzenia ryb igły pochodzi z Japonii ponad dwa tysiąclecia temu, ale po pewnym czasie przysmaki zostały zakazane z powodu wysokiego poziomu śmiertelności w wyniku jej użycia. Następnie zakaz został zniesiony, ale kucharze specjalizujący się w przygotowaniu fugi byli zobowiązani do przejścia specjalnego szkolenia i otrzymania licencji.

Najpopularniejszą różnorodnością potraw jest fugusashi lub sashim z fugi - plastry surowego filetu, pięknie ułożone na okrągłym talerzu. Aby przygotować to jedzenie, zwykle stosuje się rybę o nazwie Brown Climbing. Gotują Sashim w ten sposób:

1. Kucharz szybko oddziela płetwy i głowę ryby, a następnie ujawnia jej brzuch.
2. Obserwując największą ostrożność, profesjonalny wyciągi toksyczne i dokładnie płuka filet. Szczególną umiejętnością jest pozostawienie ilości trucizny na powierzchni ryb, przyczyniając się do pojawienia się lekkiej euforii narkotykowej, ale całkowicie eliminuje zagrożenie dla życia klienta.
3. Ryba jest krojona na cienkie plasterki, ułożone na naczyniu i podawane do stołu.

Fugusashi jedz, zanurzając kawałki filetu w mieszankę sosu octu, startowane wały, czerwoną pieprz i przyciętą cebulę. Owinąć danie z drinkiem o nazwie Hitras Autonomous Okomrg - Sake of Forts for Tea Chawn, w którym zwęglone pływaki wspinaczkowe zanurzają się w 1–2 minucie. Również zupa wykonana z trujących ryb, ryżu i surowych jajek również opiera się na fugusashi.

Chociaż użycie potraw wspinaczkowych w dobrych restauracjach jest uważane za stosunkowo bezpieczne, nie warto nie docenić ryzyka. Według statystyk, co najmniej 50 Japończyków umiera rocznie z powodu zatrucia fugu. A we wrześniu 2010 r. Egzotyczne danie spowodowało śmierć dwóch rosyjskich turystów.

Ciekawe, że przy sztucznym rozcieńczeniu ryb igły można uniknąć, ponieważ toksyna nie jest wytwarzana w ciele, ale jest wyposażona w żywność. Dlatego podczas zmiany reżimu żywienia Brown Climosub stanie się całkowicie nieszkodliwym stworzeniem. Jednak szefowie kuchni o wysokiej klasie, którzy nie chcą stracić pracy i fanatyków tradycji, którzy wolą ostre wrażenia, są sprzeczne z masową uprawą „bezpiecznych” ryb.

Tetrodotoksyna i zagadka zombie

W rzadkich przypadkach ofiary zatrucia tetrodotoksyną nie umierają, ale wpływają do tak głęboko letargicznego snu, że nie można odróżnić żywej osoby od zmarłego. Jeden z tych incydentów miał miejsce pod koniec XIX wieku w USA: zatruty został uznany za martwy i umieszczony w chłodnym pokoju, gdzie ożył siedem dni później, na krótko przed pochówkiem. Według nieudanych zmarłych przez cały ten czas zachował zdolność uświadomienia sobie, co się dzieje, i z przerażeniem czekał, że zostanie upuszczony do grobu.

Nastąpiły również przypadki, kiedy zatruły i już opłakiwali ludzi nagle powstało z trumny w drodze na cmentarz, pogrążając obecnych w prawdziwym szoku. Tak unikalny wpływ tetrodoksyny na ciało spowodował pojawienie się wielu mitów - w szczególności opowieści o haitańskich zombie.

Uważa się, że Bocoras (haitańscy czarownicy) posiadają sztukę przygotowywania SO -Canowanego „proszku zombie” -substancji opartych na tetrodotoksynie, której zastosowanie pozbawia osobę samoświadomości, zamieniając ją w ciałą niewolnik. Często rytuał ten był używany do zneutralizowania wroga i jego późniejszego złożenia.

Po wybraniu ofiary Boror stworzył specjalny lek podobny do proszku, którego głównymi składnikami były toksyczne tkaniny ryb i kości zmarłego człowieka, a następnie znalazł sposób na wlanie substancji do pokarmu z powodu buzowania. Kilka godzin później człowiek, który użył proszku, umierał, a on został pochowany, obserwując odpowiednie obrzędy. Kilka dni później czarownik wykopał zmarłego i dokonał specjalnego obrzędu odrodzenia.

W rezultacie były martwy człowiek całkowicie stracił kontrolę nad własnym ciałem i świadomością, stając się obojętnym wykonawcą rozkazów właściciela. Subtelności tego procesu są bardzo malowniczo omówione w filmie Wesa Cravena „The Snake and Rainbow”, dla której książka Ethnobotanika Wade Davis była taka sama. Legendy o haitańskich zombie dały początek wielu hipotezom, Jednak tajemnica magicznego proszku pozostaje nierozwiązana do dziś.