Dlaczego nie ma pcheł, a pies ciągle swędzi?

Jednym z problemów, przed którymi stoi właściciele psa, jest swędzenie. Bardzo często występuje z powodu pcheł, ale jest to dalekie od jedynego powodu, dla którego powoduje podobny objaw.

W tym artykule dowiemy się, dlaczego pies ciągle swędzi, jeśli nie ma pcheł, jak działać w podobnej sytuacji i jak leczyć zwierzę.

Dlaczego może swędzić?

Możliwe przyczyny zachowania, w których pies ciągle swędzi, ale nie ma na nim pcheł, mogą być:

• Uszkodzenie ektoparazy;
• Choroby skóry;
• Patologia gruczołów łojowych;
• Reakcja alergiczna;
• stresujące warunki ciała;
• Choroby ogólnoustrojowe (na przykład choroby układów rozrodczych i hormonalnych, nowotwory o naturze złośliwego).

Uwaga! Często bardzo trudno jest określić przyczynę swędzenia. Dlatego musisz skonsultować się z specjalistą, który przeprowadził inspekcję i wymagane badania, diagnozuje przyczynę takiego państwa.

Ektoparazy

Jeśli pies nieustannie zarysuje i gryzie się przy braku pcheł, takie pasożyty, jak:

• kleszcze;
• wszy;
• Vlavoedy

Kleszcze są najniebezpieczniejsze w ektoparazach, ponieważ wymiary mikroskopowe sprawiają, że są prawie niewidoczne. Istnieje wiele rodzajów kleszczy, ale najczęściej znajdują się ich następujące u psów:

• Ixodal - Prowadzi do zapalenia mózgu, lepreliozy, piroplazmozy, erlichiozy i innych chorób. Ślina pasożyta powoduje alergie, które objawiają się w wysypkach i ciężkim swędzeniu. Zwierzę zbliża się do głowy, szyi, uszy i jest tam zapalenie;
• Gamasic - pasożytuje u małych gryzoni, ptaków. Jeśli w pobliżu nie ma tych osób, kleszcza może zostać przeniesiona do psa;
• podskórny - jest czynnikiem sprawczym choroby demodekozy. Pasożyt od dłuższego czasu znajduje się w naskórku, stosując skale w klaksonach skóry jako odżywianie. Kiedy odporność jest osłabiona, wchodzi głęboko w skórę, kładzie jaja w pęcherzyku włosów, co powoduje czerwoną wysypkę w ustach, nosie, oka i silnym swędzeniu podczas zapalenia. W rezultacie zwierzę grzebiło się gwałtownie, co prowadzi do całkowitej utraty wełny w zmianach;
• świerzb - prowokuje świece. Kleszcza wnika głęboko w skórę, powodując silne swędzenie, szczególnie w nocy. Zwierzę, próbując wyeliminować dyskomfort, drapie się, aby prowadziło do poważnego uszkodzenia skóry;
• ucho - Pasuje w uszach zwierząt, jedząc szarość i wydzieliny gruczołów łojowych, a z kolei zwierzak stale kręci uszy i łowi je. Jeśli kleszcza nie wejdzie natychmiast do kanału ucha, przesuwa się do pożądanego miejsca, gryząc ruchy w skórze, które w uszkodzonych obszarach, aby zacząć bardzo swędzić.

Dla zwierząt w jakimkolwiek wieku nie tylko kleszcze są niebezpieczne, ale także wszy z szlochem, karmiąc się wełną i łuskami naskórka. Główne miejsca ich zwichnięcia są na szyi, głowie, kręgosłupa. Wszy i Vansedov można zobaczyć podczas badania psa. Jeśli w wełnie znajdują się przezroczyste bąbelki, to jest to wszy, a jeśli wełna jest w niektórych miejscach odcięta, to Vlaso uruchomiło.

Ważny! Zakażenie ektoparazami można uniknąć poprzez przetwarzanie psa specjalnym sprayem (na przykład lamparta, linia pierwszej, Defendog) lub kropli (bariera, blochnet, prawnik) i umieszczanie go na kołnierzu, który z jego zapachem zwiększy pasożyty.

Choroby skórne

Jeśli występują różne choroby skóry, takie jak dermatofiza (porost), wyprysk, łożyska, dermatoza, PET, również swędzenie, ponieważ jednym z objawów wszystkich tych chorób jest swędzenie - swędzenie.

Porost jest charakterystyczny dla dzieci, młodych osób i zwierząt o zmniejszonej odporności. Z tą chorobą swędzenie pojawia się u psa, a wełna wypada. Ponadto istnieje guzkowa zmiana skóry, stratyfikacja pazurów, ich żółknięcie, a także obieranie i pękanie poduszek łapy.

Choroba taka jak wyprysk zaczyna się od faktu, że pies bardzo łowi się jego ciało i gryzie włosy. W rezultacie powstają nagie obszary ze skórą. Krwawiące rany pojawiają się u podstawy ogona, po bokach i za uszami.

Łożyska jest jednym z objawów choroby lub jest ułożone u osób na poziomie genetycznym. Przy regularnym czesaniu, dotknięte miejsca łysy, a skóra tutaj staje się grubsza, ponieważ jest pokryta skórką, na której pojawią się łuski.

Zapalne zapalenie skóry jest charakterystyczne dla osób z dużymi fałdami skóry (Pugs, Bulldogs, Chau-Chau). Jeśli reprezentant takich ras swędzi i skroba lufę za pomocą łap, musisz sprawdzić jego fałdy pod kątem obecności zaczerwienienia skóry, nadmiernej wilgotności, obrzęku i zniszczenia naskórka.

Patologia gruczołów łojowych

W niektórych przypadkach zwierzęta domowe przejawiają taką patologię, jak hiperfunkcja gruczołów łojowych, nazywa się to również „ogonem łojowym”. W wyniku zwiększonego działania gruczołów łojowych znajdujących się w pobliżu podstawy ogona, pies przykleja się do psa, czarne kropki tworzą się na powierzchni skóry, pojawiają się tłuste łożyska i silne swędzenie. Ten ostatni sprawia, że ​​jednostka gryzą ogon, obraca się papieżem, lizać dotknięte obszary. Wszystkie te działania mogą prowadzić do urazu ogona, utraty wełny.

Alergia

Jeśli nie ma pcheł, a zwierzak kontynuuje swędzenie, to przyczyną tego może być alergie. Ta diagnoza należy do najcięższych przyczyn pojawienia się swędzenia, ponieważ bardzo trudno jest ustalić, co dokładnie spowodowało podobną reakcję ciała. W końcu środowisko to duża liczba różnych alergenów i nie każda klinika weterynaryjna ma możliwość przeprowadzenia testów wykrywających alergen.

Można wyróżnić następujące rodzaje alergii:

• pasożytniczy - spowodowane ugryzieniem pcheł, kleszczy i innych pasożytów;
• Atopic (Non -Food) - wywołane pierwiastkami chemicznymi ze środowiska, takie jak na przykład ubrania, miska, śmieci, kurz, pyłki, spory, puch ptaków, szampon. Nawet kontakt z kołnierzem może powodować alergie. Jest to zwykle charakterystyczne dla szczeniąt ze względu na fakt, że ich delikatna skóra jest dość wrażliwa na stały efekt owadobójczych. Szczeniaki dużo, próbując usunąć kołnierz;
• Żywność - powstaje na oddzielnych składnikach pokarmu (na przykład barwniki, przyprawy, gluten, laktoza, białko warzywne) lub zmianie pasz;
• Dla leków (różne leki, szczepionki).

Charakterystyczne objawy alergii:

• Swędzenie skóry, Zwłaszcza w uszach, ogon, prowadzący do obrzęku i grzebień;
• łzawienie, Wyładowanie nosowe, zwiększone ślinienie;
• kichanie z powodu swędzenia w jamie nosowej i zrzucaniu z niej;
• Inne reakcje - obrzęk Oko, usta, gardło, upuszczenie linii włosów, zaczerwienienie pachwiny, zmiana temperatury ciała w kierunku zwiększenia lub obniżania.

Wpływ stresu

Psy są nie mniej niż ludzie podlegają stresom, które mogą wystąpić z wielu powodów, na przykład zmiany miejsca zamieszkania, utraty ukochanej osoby.

Czynniki krótkoterminowe (zastrzyki, ostre krzyki) powodują reakcję, która jest wyeliminowana, gdy czynnik irytujący znika.

Znalezienie zwierzaka w stresie przez długi czas może prowadzić do jego zewnętrznych przejawów jako częstego drapania i lizania ciała do łysienia, utraty wełny.

Co robić i jak leczyć?

Po odkryciu, że pies jest to cały czas i zaczyna łysić, właściciel jest zalecany do skontaktowania się z wykwalifikowanym specjalistą, który może powiedzieć, co należy zrobić i jak leczyć zwierzaka, aby rozwiązać problem.

Aby wyeliminować swędzenie, po ustaleniu przyczyny, która ją wywołała, mogą wyznaczyć:

• Antyhistaminowe - Wyeliminuj alergie, wylecz zapalenie skóry;
• Przeciwzapalny Leki do użytku zewnętrznego - wyeliminuj proces zapalny, zmniejsz swędzenie, obrzęk;
• Chatterboxy z siarką - Zniszcz ektoparazity, wyeliminuj bakteryjne ogniska podrażnienia skóry i skóry dremikozy;
• Maści z aloesem - Przyspiesz gojenie się skóry;
• Rozwiązania koloidalne - Miej działanie przeciwzapalne, usuń toksyny, które powodują swędzenie i zaczerwienienie skóry;
• Kortykosteroidy -Uderz ból ciężkim alergicznym swędzeniem, ale mają wiele skutków ubocznych, z czego nie powinny być używane przez długi czas;
• Środki uspokajające - Miej uspokajający efekt (napisz w przewlekłej formie stresu).

Wniosek

Mamy nadzieję, że informacje przedstawione w artykule będą przydatne dla właścicieli psów i pomogą im szybko podjąć właściwe środki w przypadku ciągłego drapania ich zwierzaka, ponieważ taki drażniący może być objawem poważnej choroby.