Diflidoza lub tasiemca ogórka u kotów

Choroby wywołane pasożytami, u kotów są dość powszechne. Jednym z nich jest diflidioza - choroba spowodowana przez robak taśmowy Dipylidiumcaninum Pasożytowanie w jelicie cienkim. Robak należy do klasy Cestody i inaczej nazywa się łańcuchem ogórka ze względu na fakt, że jego segmenty wyglądają jak nasiona ogórka.

Sposoby infekcji

Istnieje kilka opcji, w jaki sposób kot może zostać zarażony łańcuchem ogórka:

• Podczas lizania wełny przełkaj jajka pasożyta lub pcheł, w których już rozwija się larwa robaka;
• podczas kontaktu z zainfekowanym zwierzęciem (wąchanie, lizanie, krycie);
• z zainfekowaną żywnością lub wodą.

Dotyczy to większości infekcji, bezdomnych lub dzikich zwierząt, ale zwierzęta często cierpią na zwierzęta.

Dorosły robak osiąga średnio 3 mm i długość 30 - 60 cm, poszczególne osoby rosną do półtora metra. Ciało tasiemca ogórka składa się z wielu segmentów, z których w każdym rozwija się do trzech tuzinów jaj. Helmint mieszka w jelicie cienkim, trzymając się mocno do ścian w kilku rzędach haczyków znajdujących się na głowie. Dojrzewanie, segmenty stają się niezależne i naturalnie opuszczają ciało zwierzęcia - z kałem.

Cykl życia i lokalizacja pasożyta

Małe jaja robaka wpadają do przewodu pokarmowego larw pasożytów krwi. Dorośli jedzą jaja znacznie rzadziej. W ciele jednego owada może być kilka larw. Pośredni gospodarz rośnie, odwracając się od dorosłego owada. I jaja dojrzewają w jego ciele, a larwy robaków pojawiają się z nich. Na tym etapie HelMint jest już w stanie zainfekować ciało zwierząt (właściciel końcowy).

Pchle żyjące na ciele zwierząt zostają połykane. W ciele jest trawione i uwolnione są małe robaki. Następnie poruszają się po przewodzie pokarmowym i wchodzą do jelit, przymocowane do ściany. Tam HelMint zjada pokarm trawiony przez zwierzęta, aktywnie rozwija się, a po 25-28 dniach zamienia się w dorosłego robaka, zdolnego do aktywnego wytwarzania jaj.

Potem jaja wychodzą z kałem zwierzęcia. Część pozostaje na wełnie, inne rozprzestrzeniają się w obszarze pobytu zwierzęcia i czeka na następnego przewoźnika. W ten sposób proces przechodzi w kółko. Tasiemca ogórka dorosłych może żyć w jelitach zwierzęcia.

Istnieją dane potwierdzające opinię, że przed końcowym etapem tylko te jaja rozwijają się, że larwy owada wpadły do ​​ciała. W ciele dorosłych pcheł robak robaka nie będzie w stanie nabierać kształtu, dopóki wymagany stan.

Objawy, objawy i diagnostyka

Główne oznaki diflidiozy u kotów są związane z pojawieniem się toksycznych produktów robaka w ciele. Dlatego początkowy etap infekcji przechodzi niezauważony, nie obserwuje się zakłócających objawów.

Ale w trakcie rozwoju pasożyta i jego aktywnego życia, zatrucie stopniowo rozwija się w ciele zwierzęcia, pojawiają się charakterystyczne objawy:

• Kot denerwuje się, zachowuje się niepewnie;
• Zwierzę jest znane, osłabione, szybko się męczy;
• Okresy zwiększonego apetytu są zastępowane całkowitą obojętnością na żywność;
• Zwiększone ślinienie obserwuje się łzawienie;
• Czapki w pracy przewodu pokarmowego stają się częstsze, mogą być obecne zaparcia i biegunki i mogą się zmieniać;
• Istnieje utrata masy, ale jednocześnie jest wzdęcia (szczególnie u młodych zwierząt);
• nudności wymioty;
• Płaszcz zanika, może zacząć wypadać;
• Doświadczając ciągłego swędzenia w odbycie z wałów na zewnątrz, zwierzę ociera łup na podłodze, aby pozbyć się nieprzyjemnego uczucia;
• konwulsje;
• W rzadkich przypadkach akumulacja dużej liczby pasożytów może powodować niedrożność jelit;
• Obecność segmentów pasożytów w kale przypominających ziarna ryżu;
• Zmniejszenie odporności, częste dolegliwości.

Najczęściej kocięta, młode zwierzęta i ciężarne koty cierpią na zakażenie ogórkiem ogórem.

Bardzo trudno jest samodzielnie zdiagnozować diflidozę. Dokładną odpowiedź na temat obecności tej choroby można podać tylko wyniki testów. Zwykle, jeśli ogórek odcień do badań, poddają się: poddają się:

• kał;
• mocz;
• krew.

Krew i mocz są również sprawdzane pod kątem zawartości toksycznych produktów życia robaków i kału dla obecności larw. Analiza kału polega na dodaniu chlorku sodu do kału. W obecności larw za godzinę - półtora będą one na powierzchni. Może być konieczne ponowne przeanalizowanie, aby upewnić się, że w rezultacie.

Leczenie i zapobieganie

Obecność robaków u zwierzęcia negatywnie wpływa na narządy wewnętrzne i układy ciała. Dlatego leczenie tasiemców ogórkowych u kotów odbywa się kompleksowo i rozwiązuje kilka problemów jednocześnie:

• Pozbycie się ektoparazów (pchły, w wysokości);
• Degelmination;
• przywrócenie odporności;
• Zgodność z dietą w celu przywrócenia ciała.

Degelmination jest przeprowadzana albo za pomocą płaskich robaków lub szerokiego spektrum działania. Przy niewłaściwej dawce leki te są bardzo niebezpieczne dla zwierzęcia, więc leczenie przeprowadzane jest wyłącznie zgodnie z przepisem weterynarza, który pomoże poprawnie obliczyć wymaganą dawkę.

Zaleca się wybór leków jednorazowych, aby nie denerwować zwierzaka. Jeśli wybierzesz formę zwolnienia, zawieszenie jest lepsze niż tablety. Łatwiej jest dać im zwierzę i o wiele wygodniejsze jest dawkowanie.

Biorąc pod uwagę, że fundusze nie działają na jaja pasożyta, odrobinę powtarza się w ciągu dwóch tygodni, aby z pewnością pozbyć się osób wykluwających się po pierwszej procedurze.

Następujące leki są szeroko stosowane do niszczenia robaków:

• Benemidin;
• Drontal;
• Kanikvantell;
• Prazikantel;
• Fenazalny;
• Fenpeg.

Każdy lek jest stosowany ściśle zgodnie z instrukcjami, dawka jest obliczana w zależności od masy ciała zwierzęcia.

W rzadkich przypadkach ciężkiego wyczerpania i odwodnienia zwierzę może umieścić kropla z solą fizjologiczną.

Po odrobinie, aby zapobiec zatruciu i przywróceniu funkcji jelitowej, przydatne jest podanie kota kota, na przykład Enterosgelowi.

Ogólnie rzecz biorąc, prognoza zakażenia łańcuchem ogórka jest korzystna.

Zapobieganie chorobie jest zapobieganie zakażeniu pasożytami. Aby to zrobić, konieczne jest regularne wykonywanie następujących środków:

• Przetwarzanie z pcheł i kleszczy (można użyć kropli na withers, specjalne szampony, spraye, obroże przeciwblokujące);
• Odrobina zapobiegawcza;
• zawartość czystości i okresowej dezinięcia łóżka, tacki, zabawek, noszenia;
• dezynfekcja tych miejsc w pokoju, w których zwierzę spędza dużo czasu.

Ponadto komunikacja zwierzaka z bezpańskimi zwierzętami powinna być ograniczona.

Niebezpieczeństwo dla człowieka

Ten pasożyt rzadko wchodzi do ludzkiego ciała, ponieważ prawdopodobieństwo połknięcia pcheł jest znikome. Ale istnieje prawdopodobieństwo uzyskania infekcji. Jaja robaka mogą wejść do ludzkiego ciała w kontakcie ze zwierzęciem lub po zjedzeniu niemytych warzyw, owoców.

Najczęściej pasożyt występuje u małych dzieci, które niewystarczająco obserwują zasady higieny osobistej, ale bardzo lubią udar i pocałunki.

Odcień ogórka u ludzi objawia się następującymi objawami:

• letarg, zmęczenie;
• ból brzucha;
• swędzenie w odbycie;
• nudności wymioty;
• Czasami zwiększona temperatura ciała (37–37,5 ° C);
• obecność pościel lub w odchodach segmentów pasożytów, które mogą się poruszać przez pewien czas).

Główną analizą określania diflidozy u ludzi jest analiza kału dla obecności segmentów pasożytów. Leki przeciwwacze i leki eliminujące objawy choroby są stosowane w leczeniu. Nie jest wymagana specjalna dieta, ale jedzenie powinno być zrównoważone dużą liczbą warzyw, owoców, ziół. Bardzo przydatne jest włączenie zbóż w diecie.

Wniosek

Nie jest trudno wyleczyć difylidozę u kotów, ale znacznie lepiej nie pozwolić na zakażenie pasożytów zwierząt domowych. Aby to zrobić, wystarczy obserwować środki zapobiegawcze i zasady higieny.