O wirusie niedoboru odporności cat i jego leczeniu

AIDS u kotów jest poważną chorobą zakaźną, która niezwykle negatywnie wpływa na funkcjonowanie układu odpornościowego. Ochronne funkcje ciała osłabiają, co może powodować wiele powiązanych chorób.

Chory Pet Pet na zawsze pozostanie przewoźnikiem wirusa, jednak z terminowym leczeniem i kompetentną opieką będzie żyć długim pełnym życiem.

Co to jest Vic (FIV)

Wirusowy niedobór odporności kotów (VIC) lub w inny sposób kotów -eliminacji niedoboru (FIV) - uszkodzenie układu odpornościowego z zakażeniem wzbudzonym lentiwiromisis z rodziny retrowirusa. Na różne sposoby, wpadając w krew, patogen wpływa na limfocyty - krwinki odpowiedzialne za niespecyficzne (to znaczy skierowane przeciwko jakiejkolwiek obcej materii).

Zainfekowane komórki tracą zdolność do normalnego funkcjonowania i umierają, dlatego odporność zwierzęcia stopniowo osłabia. Główne niebezpieczeństwo czai się w ukrytym przebiegu choroby we wczesnych stadiach, a także w różnorodności objawów, które są trudne do sklasyfikowania. Dlatego najczęściej nie można zidentyfikować infekcji bezpośrednio po zakażeniu.

Dla ludzi AIDS CAT nie jest niebezpieczny. Ale w kontakcie z zainfekowanym zwierzęciem warto zachować ostrożność. Wtórne infekcje podlegające osłabionego ciała zwierzaka mogą stanowić zagrożenie dla zagrożenia.Porost, robaki, wściekliznę - to tylko niewielka lista chorób, które kot może przekazać osobie.

Sposoby dystrybucji

Według ekspertów w przybliżeniu każdego setnego kota na świecie jest nosicielem wirusa niedoboru odporności. Retrowirus dotyka głównie dorosłych zwierząt w wieku od pięciu lat.

Strefa ryzyka to przede wszystkim bezdomne zwierzęta i zwierzęta domowe z bezpłatnym dostępem do ulicy. Prawdopodobieństwo infekcji znacznie wzrasta w miejscach gromadzenia się zwierząt, na przykład w schroniskach lub żłobkach. Wirus znajduje się nie tylko u kotów domowych, ale także wśród przedstawicieli rodziny kotów, mieszkających na wolności.

W ciele kota patogen VIC występuje w różnych cieczach (krew, limfa, ślina, płyn nasion). Z tego związane są sposoby przekazywania infekcji:

• z śliną przez ugryzienie;
• z płynem nasionowym podczas krycia;
• przez krew, podczas otrzymywania ran i cięć, na przykład w walce;
• z śliną w procesie pielęgnacji (wzajemne lizanie);
• Możliwe jest zarażanie kociąt znajdujących się w macicy przez łożysko;
• Podczas transfuzji krwi.

Wirus nie jest przenoszony bez bezpośredniego kontaktu, ponieważ umiera niemal natychmiast w środowisku zewnętrznym. Zatem zainfekowane zwierzak nie może przekazać infekcji zdrowym, leżąc z nim na jednym śmieci.

objawy i symptomy

Po wejściu do ciała wirus jest zlokalizowany w białych krwinkach. Czas trwania inkubacji wynosi od kilku tygodni do kilku lat. To w dużej mierze zależy od tego, jak silna jest odporność u zwierzęcia i jak długo jest w stanie powstrzymać rozprzestrzenianie się infekcji.

Ale prędzej czy później wirus podważa obronę odpornościową, zaczyna aktywnie rozwijać. Pierwsza ostra faza choroby często pozostaje niezauważona. Charakteryzuje się lekkim letargiem zwierzaka, niewielki wzrost temperatury ciała, możliwy jest wzrost węzłów chłonnych. Po krótkim czasie objawy te nie dochodzą, a choroba trafia do przewlekłego etapu.

Z czasem negatywny wpływ wirusa prowadzi do faktu, że układ odpornościowy nie jest już w stanie zapewnić wystarczającej ochrony organizmu. U zwierząt zaczynają pojawiać się oznaki złego samopoczucia. Ale objawy są tak wieloaspektowe, że bardzo trudno jest ustalić przyczynę. Na tym etapie koty rzadko są diagnozowane u kotów, zwykle każdy problem jest traktowany jako osobna choroba.

Różnorodne objawy mogą sygnalizować obecność niedoboru odporności.

• Apatia, letarg. Pet odmawia gry, szybko się męczy, porusza się mniej, spędza dużo czasu, ukrywając się przed wszystkimi w zacisznym miejscu.
• Pogorszenie apetytu, utrata masy ciała.
• Poprawa temperatury ciała, możliwe są ataki gorączki.
• Węzły chłonne są powiększone, bolesne podczas basowania się.

• Choroby dermatologiczne (zapalenie skóry, wysypka alergiczna, porost, grzyb, utrata wełny).
• Często na początkowym stadium choroby procesy zapalne pojawiają się w jamie jamy ustnej (zapalenie jamy ustnej, zapalenie dziąseł).
• Choroby oczu (przewlekłe zapalenie spojówek, ciągłe łzawienie).
• Naruszenie narządów układu oddechowego (zapalenie oskrzeli, zapalenie krtani, zapalenie nosa).
• W niektórych przypadkach istnieje naruszenie funkcji mózgu, uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego.
• Procesy zapalne w żołądku, jelita, w towarzystwie biegunki, wymioty.
• U zwierząt w wieku zaawansowanym (ponad 6 lat) ryzyko rozwoju raka rośnie.

Różnorodne objawy kliniczne pojawiają się przez kilka lat, a następnie nasilanie, a następnie zanikanie. Słaba odporność wywołuje pojawienie się coraz większej liczby chorób, z którymi ciało zwierzęcia jest coraz trudniejsze do radzenia sobie.

Leczenie Vik

Nie ma standardowego schematu terapii wirusowego niedoboru odporności w medycynie weterynaryjnej. Leczenie jest przepisywane indywidualnie dla każdego zwierzęcia, w zależności od jego stanu, stadium choroby i obecności chorób jednoczesnych.

Do tej pory VIK pozostaje nieuleczalną chorobą, więc nominacja lekarza ma na celu wzmocnienie odporności zwierzęcia i wyleczenie wykrytych dolegliwości wtórnych. Aby to zrobić, użyj całej listy narkotyków.

• Środki przeciwwirusowe. Najczęściej Zidovudin jest przepisywany-lek stosowany w leczeniu osób zakażonych wirusem HIV. W większości przypadków produkt wykazuje pozytywne wyniki, ale istnieje wiele skutków ubocznych, w szczególności wymiotów i niedokrwistości.
• Immunostymulatory i immunomodulatory W przypadku kotów wspierają układ odpornościowy, walczą z częścią towarzyszących infekcji.
• Antybiotyki szeroki zakres pomaga poradzić sobie z patogenną mikroflorą.
• Hormonalne leki stosowane w połączeniu z antybiotykami.
• Z zaburzeniami hematologicznymi liczba czerwonych lub białych krwinek normalizuje Z pomocą erthrostim, epooprryny (z niedokrwistością), Philgrastim, Nipogen (z neutropenią).
• Witaminy (B, A, E, D) przyczyniać się do wzmocnienia odporności.

Należy pamiętać, że leczenie odbywa się przez całe życie zwierzaka. Odmowa leków doprowadzi do szybkiego i ostrego pogorszenia się w stanie zwierzęcia.

Oprócz leczenia PET wymaga szczególnej opieki mającego na celu utrzymanie wysokiego standardu życia i minimalizacji możliwości zarażania innych zwierząt. Właściciel potrzebuje:

• sterylizuj zwierzaka;
• Izoluj go od innych zwierząt domowych, w skrajnych przypadkach, nie zmieniają składu grupy;
• Nie wypuść zwierzaka na ulicę;
• Zapewnić zrównoważone odżywianie wysokiej jakości;
• regularnie przeprowadzać przetwarzanie z pasożytów;
• odmawiać szczepień;
• Staraj się chronić zwierzaka przed stresującymi sytuacjami;
• Przejazd planowanych egzaminów.

Konieczne jest również obserwowanie wszystkich instrukcji lekarza i przyjmowanie przepisanych leków.

Środki zapobiegawcze

Właściciele kotów domowych mogą znacznie zmniejszyć prawdopodobieństwo zakażenia ich zwierząt domowymi wirusem niedoboru odporności.

Aby to zrobić, postępuj zgodnie z wieloma zasadami:

• ulegać obowiązkowym szczepieniu;
• sterylizuj zwierzęta, które nie są przeznaczone do hodowli;
• Przed na drutach zbadaj obu partnerów pod kątem obecności przeciwciał do retrowirusa;
• Ogranicz zwierzęta domowe, aby uzyskać dostęp do ulicy, wyklucz kontakty z bezpańskimi zwierzętami;
• okresowo testuj zwierzęta pod kątem obecności wirusa;
• leczyć powstające choroby w odpowiednim czasie.

W szkółkach i schroniskach konieczne jest sprawdzenie każdego nowego zwierzęcia pod kątem obecności wirusa i praktykowanie środków kwarantanny.

Wniosek

Pomimo faktu, że Vick nie można wyleczyć, prognozy dla większości kotów są dość pozytywne. Dzięki kompetentnemu leczeniu i właściwej opiece zwierzak może żyć przez wiele lat bez doświadczania specjalnych problemów zdrowotnych.