Gruczoły paraanalne u psów: zapalenie i czyszczenie

Gruczoły paraanaalne u psów - temat jest dość delikatny. Wielu właścicieli czteroosobowych przyjaciół nawet nie ma pojęcia o ich istczeniu, podczas gdy nie odczuwają się przez ostre zapalenie. Aby zapobiec takim problemom, każdy, kto ma ogona przyjaciela, musi przynajmniej zapoznać się z cechami anatomii psów, w szczególności, jakie są gruczoły paraanaalne, jaki jest ich cel.

Jakie są gruczoły paraanaalne i jaką funkcję pełnią

Gruczoły paraanaalne - określony sparowany narząd, w którym odbytnicy graniczy z tylnym przejściem psa. Jego cel polega na przydzieleniu specjalnego sekretu, wyposażania kału indywidualnym zapachem - „wizytówki” zwierzęcia. Zapach psa jest terytorium, identyfikując siebie i ich intencje: od przestrzegania możliwych wrogów po przyciąganie potencjalnych stajennych.

Gruczoły paraanaalne - organ odpowiedzialny za indywidualny zapach psa

Notatka! Normalne funkcjonowanie gruczołów paraanalnych obejmuje opróżnianie ich zawartości z każdym aktem defekacji, w której tajemnica jest mieszana z kałem.

W zdrowym zwierzaku proces ten występuje naturalnie, bez żadnych trudności. Ale u niektórych czterech znajomych mechanizm ten może się nie powieść, który jest pełen dyskomfortu, bolesnych odczuć i często poważnymi komplikacjami.

Dlaczego następuje zatkanie gruczołów paraanaalnych

Głównym problemem związanym z gruczołami paraanowymi jest sytuacja, w której proces obrony ich zawartości jest zaburzony. Stagnacja tajemnicy jest obarczona propagacją bakterii patogennych, w wyniku czego występuje zapalenie.

Głównymi przyczynami naruszenia normalnego funkcjonowania gruczołów paraanalnych są:

• genetyczne predyspozycje;
• Ogólne osłabienie odporności;
• niekontrolowane dzianie;
• ciąża wieloma;
• obrażenia;
• naruszenie diety;
• Pasywny styl życia.

Ważny! Nieuważna postawa właściciela do higieny jego zwierzaka jest kluczową przyczyną choroby.

Etapy rozwoju procesu zapalnego

Ostre zapalenie gruczołów paraanaalnych - niezwykle rzadkie zjawisko. Najczęściej choroba rozwija się stopniowo. Właśnie dlatego właściciel często tęskni za początkiem choroby. Zwyczajowe jest rozróżnienie następujących etapów rozwoju procesu patologicznego:

• naruszenie odpływu wydzielania z gruczołów paraanowych;
• akumulacja w workach zbyt wielu tajemnic;
• Stopniowe pogrubienie zawartości gruczołów;
• początek procesu zapalnego, któremu towarzyszy ból i nieprzyjemne odczucia;
• uszkodzenie z patogennymi drobnoustrojami otworu odbytu;
• wzmocnienie procesu zapalnego, w wyniku czego pojawienie się ropnego rozładowania z odbytu u psa;
• Ropień i tworzenie się przetok.

Zwyczajowe jest rozróżnienie kilku etapów procesu zapalnego

Gruczoły paraanalne u psów: objawy stanu zapalnego

Objawy procesu zapalnego w gruczołach paraanaalnych w dużej mierze zależy od tego, jaki etap jest zlokalizowany. Zapalenie charakteryzuje się wieloma objawami podstawowymi i pośrednimi.

Główne objawy obejmują:

• Na pierwszym etapie procesu zapalnego pojawia się wyczerpujący swędzenie, co sprawia, że ​​PET grzebieniu obszar odbytu. W tym przypadku ilość wydzielonego wydzielania jest znacznie zmniejszona, a jego kolor jest matowy biały;
• W drugim etapie ilość tajemnicy staje się krytycznie mała, jego konsystencja staje się gruba. Schower jest obserwowany. Wysypka w postaci małych krostów obserwuje się po wewnętrznej stronie bioder. Pies doświadcza bólu w kończynach tylnych;
• Oznaki trzeciego etapu stanu zapalnego - płyn wydzielniczy staje się kremowy i zmienia kolor na brązowy. Intensyfikuje swędzenie, u psa, konwulsje i drżenie tylnych kończyn można od czasu do czasu zaobserwować;
• Czwarty etap choroby charakteryzuje się ciemnością wydzielania kolorów brązowego lub ciemnoszarego, paraliżu kończyn tylnych.

Objawy pośrednie obejmują:

• Zmiana nawyków zwierzaka, w tym pojawienie się niemotywowanej agresji. Pies jest zdenerwowany, zwłaszcza gdy właściciel dotyka ogona;
• Całkowity brak apetytu u psa. Ponadto pies jest stale w depresji;
• Pies doświadcza bolesnych odczuć, które są zlokalizowane w ogonie ogona, odbytu i jąder;
• Pies ma znaczące pogorszenie jakości wełny i skóry. Pojawia się hiperkeratoza - obieranie pieczęci skóry, a pigmentacja jest również zwiększona;
• Rumień, erozja, Fistikulas mogą wskazywać, że proces zapalny nabiera przewlekłej postaci;
• Hipertermia i gorączka u psa można zaobserwować w ostrej fazie stanu zapalnego;
• Pies ma obrzęk i zaczerwienienie obszaru odbytu.

Istnieją bezpośrednie i pośrednie objawy zapalenia gruczołów paraanowych

Notatka! Właściciel jest w stanie zapewnić zwierzaka zwierzaka, samodzielnie sprzątając gruczoły paraanalne. Konieczne jest jednak uświadomienie sobie, że nieprofesjonalna interwencja w domu jest dopuszczalna wyłącznie na początkowym etapie procesu zapalnego.

Grupy zagrożone

Pomimo faktu, że zapalenie gruczołów paraanaalnych może wystąpić u każdego psa, nadal istnieją kategorie zwierząt, w których zjawisko to występuje częściej. Po pierwsze, dotyczy to przedstawicieli małych ras, takich jak mopsy, shi-tzu, beijes, jamniki, spitz. Aby uniknąć problemów, konieczne jest dokładne monitorowanie diety zwierzaka, unikanie nadmiernego przyrostu masy ciała, aby zapewnić regularne przedłużone chodzenie.

W jakich przypadkach zwierzak musi zostać oczyszczony przez gruczoły paraanalne

Aby zadbać o wyjaśnienie diagnozy, powinno być natychmiastowe, gdy pojawiły się pierwsze oznaki początkowego stanu zapalnego. Nie odkładaj wizyty u weterynarza. Szczególnie ważne jest, aby szukać porady w klinice dla właścicieli, którzy po raz pierwszy napotykają to zjawisko i nie mają umiejętności niezależnego czyszczenia tego ważnego narządu dla psów.

Weterynarz podczas konsultacji:

• Wyjaśni, jak właściwie monitorować paratrooper paratrooperów;
• pokaże, jak usunąć stagnację sekret;
• dokona niezbędnych zadań, aby uniknąć powikłań lub nawrotu procesu zapalnego;
• Porozmawiaj o środkach zapobiegawczych.

Najważniejsze jest skontaktowanie się ze specjalistą w czasie

Kiedy lepiej jest skontaktować się z kliniką weterynaryjną

Idź do kliniki weterynaryjnej, gdy sytuacja wymknęła się spod kontroli właściciela. Po zbadaniu zwierzęcia specjalista przeprowadzi niezbędne manipulacje - czyszczenie i mycie gruczołów paraanowych i przepisanie leczenia.

Metody leczenia

W większości przypadków leczenie jest ograniczone metodami mechanicznymi. Tylko w najbardziej zaawansowanych przypadkach wymagana jest operacja. Ogólnie rzecz biorąc, leczenie wygląda następująco:

• Terapia lekarska. Przede wszystkim są to świece przeciwawalne, które oprócz działania przeciwbakteryjnego mają potężną właściwość regeneracyjną. Aby zmniejszyć ból, przepisywane są środki przeciwbólowe;
• mycie. Te zwierzęta domowe, które mają 3 lub 4 etapy stanu zapalnego, są diagnozowane, gruczoły są warzywne z nagromadzonego ropnego wysięku. W takim przypadku stosuje się znieczulenie miejscowe. Jeśli wykryto ropień, specjalista go otworzy, usunie zawartość, spłucz kanał antyseptykiem. Z reguły rana szybko się regeneruje, jeśli nie pozwala na lizanie obszaru zmiany. W tym celu przepisuje się specjalny stożek, który jest nakładany na zwierzaka na szyi;
• Mechaniczne oczyszczanie. Ta metoda jest stosowana, gdy proces zapalny wynosi 1-2 etapy. Zwykle możesz wyczyścić gruczoły na dwa sposoby - zewnętrzne i wewnętrzne. Pierwsza metoda obejmuje obwód gruczołów na zewnątrz i starannie na nich nacisk. W drugiej metodzie ma wprowadzić palec palca do odbytu, który jest po omacku ​​żelaza. Za pomocą schludnych manipulacji masażem zawartość narządów jest wyciśnięta. Metodę tę z reguły jest stosowana przez lekarza w klinice lub pod nadzorem specjalisty;
• Chirurgia. Operacja usuwania gruczołów paraanowych - sakkulektomia jest wskazana w przypadku częstych nawrotów, przewlekłego procesu zapalnego, wrodzonej patologii. Operacja nie jest uważana za trudną, ponieważ nie wpływa na inne narządy PET. Dzień później pies powraca do zwykłego stylu życia.

Sackulectomia - nie zdanie

Konsekwencje usuwania gruczołów paraanowych u psów

Ogólnie rzecz biorąc, życie psa bez gruczołów paraanaalnych nie różni się od życia całkowicie zdrowego zwierzaka. Przyjaciel ogony może prowadzić aktywny styl życia - skok, biegać, zabawić, jeść zwykle. Niektóre ograniczenia są nałożone wyłącznie przez pierwsze kilka dni po operacji. Są następujące:

• Pies powinien zapewnić łatwą strawną dietę;
• Pies częściej niż zwykle powinien być wyświetlany na spacer w odniesieniu do naturalnych potrzeb. Pies nie powinien znosić chęci od dłuższego czasu wypróżniania się.

Zgodność z dietą

Zrównoważone odżywianie - kluczowy czynnik zapobiegania zapaleniu gruczołów paraanaalnych. Jeśli zwierzak ma tendencję do blokowania gruczołów paraanaalnych, ważne jest, aby zapewnić normalne funkcjonowanie układu trawiennego.

Ważny! Dobra perystaltyna jest zapewniona przez włączenie wystarczającej ilości błonnika i błonnika dietetycznego do diety.

Jeśli pies je wyłącznie przemysłowe pasze, powinieneś wybierać spośród tych gatunków, które są zalecane dla psów z cechami trawiennymi. Objętość części i liczba technik oblicza się przez weterynarza, biorąc pod uwagę indywidualne cechy PET.

Często weterynarz wyznacza kompleks witaminowo-moczowy, aby wzmocnić odporność zwierzaka.

Dieta i aktywny styl życia - najlepsze zapobieganie zablokowaniu gruczołów paraanaalnych

Prognoza

Jeśli zwrócisz się do weterynarza na czas o pomoc, wówczas leczenie nie pociągnie za sobą nieprzyjemnych konsekwencji dla zdrowia swojego ulubionego psa. Jeśli jednak zaczniesz zapalenie, może to spowodować pogorszenie choroby, a nawet śmierć.

• Ropień - pełen ropnego edukacji masowej. Gdy zawartość ropnia osiąga masę krytyczną, możliwe jest przełom i infekcja otaczających tkanek. Zazwyczaj ropniu towarzyszy hipertermia i zmiana zachowania zwierzęcia.
• Przetoka - otwór przez otwór, który zwykle występuje po przebiciu ropnia. Często cuchnącą ciecz żółtego, zielonego lub brązowego przepływa z niego.
• Naruszenie normalnego funkcjonowania jelit. Zwykle powstaje w wyniku ropnia lub przetoki. Głównymi objawami są przewlekłe zaparcia i ogólne zatrucie ciała PET.

Co zrobić, aby zapobiec stanowi zapaleniu

Zapobieganie zapaleniu gruczołów paraanaalnych w zwierzaku jest zgodne z wieloma prostymi warunkami:

• Spacery co najmniej 3 razy dziennie. W takim przypadku konieczne jest stymulowanie zwierzaka do aktywnych gier;
• Regularne badanie psa na przewlekłe choroby przewodu pokarmowego;
• zapobieganie inwazji robaków;
• zbilansowana dieta.

Uważne podejście właściciela do jego zwierzaka uniknie wielu problemów

Posiadanie czterokrotnego przyjaciela jest nie tylko fajnie spędzać czas w jego firmie. Jest to przede wszystkim uważne podejście do jego nastroju, zdrowia i stylu życia.