Podskórny klesz u psa: jak to wygląda i jak to jest

Jak osoba i pies, duża liczba owadów jest szkodliwa. Czasami same kęsy przynoszą duży problem, ale te infekcje, które mogą być przekazywane w ten sposób. Z elementarnego ugryzienia owada pies może umrzeć, ponieważ będzie miał czas na niebezpieczną infekcję krwi psa. Dlatego bardzo ważne jest, aby właściciele od czasu do czasu sprawdzać wełnę i skórę, aby zabezpieczyć zwierzaka.

Co to jest podskórny kleszcz i jak to wygląda

Podskórny klesz należy do stawonogu, który prowadzi pasożytniczy styl życia. Oznacza to, że takie stworzenie otrzymuje jedzenie od ciała zwierzęcia lub osoby, w tym przypadku są to komórki nabłonkowe. Ale to istnienie wpływa na ciało tego, na czym żyje ten kleszcz. Przede wszystkim kleszcza mechanicznie uszkadza skórę, mieszki włosowe i gruczoły łojowe psa, co wpływa na wygląd i odczuwa się na nieprzyjemne objawy.

Demodekoza u psa

Notatka! Z powodu uszkodzenia skóry kleszczami łatwo można połączyć infekcje wtórne, co dodatkowo komplikuje stan zwierzęcia.

Podskórny klesz w psie jest trudny do rozpoznania gołym okiem. Właściciel może zauważyć obecność owada tylko przez znaki zewnętrzne, na przykład przez utratę wełny, ale nie będzie w stanie go wyciągnąć ani pozbyć się samodzielnie. Potwierdzenie, że zwierzę jest dokładnie podskórne, może być podane tylko przez specjalistę, badając je pod mikroskopem. Zewnętrznie owad przypomina robaka, ale tylko on ma 4 pary kończyn z małymi pazurami na końcach, które pomagają mu ustalić w skórze i poruszać się w przewodzie łojowym. Jajka kleszcza są również ułożone wewnątrz kanału łojowego. Owadu nie można zobaczyć nagim okiem, ponieważ jego wymiary są mniejsze niż 1 mm, a jaja są dziesięć razy mniejsze.

Jak wygląda kleszcz pod mikroskopem

Oznaki choroby

Warto wspomnieć, że kleszcza pod skórą psa nie jest rzadką chorobą. Jeśli zrobisz skrobanie ze skóry dowolnego psa, wówczas na pewno znajdzie się w nim kleszcz podskórny. Ale z powodu niektórych cech objawy choroby nie objawiają się u wszystkich psów zarażonych stawonogami. Wpływa to głównie na stan zdrowia samego psa i poziom infekcji. Jeśli zwierzak był chory z powodu chorób zakaźnych, jego odporność zmniejszyła.

Pierwszym oczywistym objawem jest ciężkie swędzenie. Pies będzie ciągle zarysować, głównie w trudnych miejscach. Często owad wspina się do fałd na skórze, ponieważ tam temperatura jest wyższa, co jest korzystniejsze dla składania jaj. Ze względu na reakcję alergiczną na kleszcz w jego siedlisku może zostać zapalona i pojawi się „guz”.

Notatka! Z powodu uszkodzeń mechanicznych skóra zaczyna się zapadać. Na dotkniętych obszarach pojawiają się najpierw mikrocracki, potem skóra zaczyna się odrywać, a wełna wypada po tym.

Objawy takie jak nieprzyjemny zapach i pojawienie się samej zawartości ropnej nie mogą powodować samego kleszcza, ale ze względu na fakt, że skóra jest w niej uszkodzona, łatwo przenika różne infekcje. Mogą to być bakterie i grzyby, więc obszary, w których żyć kleszcza może być pokryta ropnie lub mieć nieprzyjemny zapach.

Utrata wełny i zaczerwienienie z powodu tyk

Co możesz pomylić demodikozę

Przede wszystkim z alergią. Кога не появилczeń друиесимптоыы, а л). Możesz łatwo pomylić te dwie choroby na etapie, gdy wciąż nie ma obierania i wełny. Ale nawet z alergią lepiej nie samodzielnie się umawiać, ale udać się do weterynarza w celu kontroli.

Notatka! W ciężkich przypadkach możesz pomylić z porostem. Z porostem z inscenizacją skóra również bardzo się obiera, a swędzenie jest obecne. Ale warto zauważyć, że porost może rozwinąć się na tle osłabionego kleszcza skóry. Czasami te choroby nie są oddzielne, ale nawzajem komplikacje.

Choroby hormonalne, szczególnie związane z tarczycą, również mają podobne objawy. Na przykład z hiperfunkcją tego gruczołu u psa skóra staje się bardzo sucha, dlatego się pojawia. Ze względu na fakt, że wszystkie procesy metaboliczne, w tym podział komórek, są przyspieszane, normalny cykl rozwoju wełny jest zaburzony i po pewnym czasie rozpoczyna się jego strata. Dlatego na zewnątrz choroby tarczycy mogą wydawać się demodekozą i odwrotnie. Ale, co najważniejsze, na podstawie jakiej podstawy możesz je odróżnić - obecność swędzenia. Zaburzenia hormonalne tarczycy nie powodują swędzenia, więc jeśli jest obecny u psa, choroby te można automatycznie wykluczyć.

Z powodu swędzenia demodikozy można mylić z alergią

Wspólne rodzaje podskórnych kleszczy i cechy ich pasożytnictwa

Wiele kleszczy może żyć na skórze zwierząt, ale jest to demodikoza, która powoduje tylko jedną odmianę Canis (właśnie z powodu kleszcza). Owady żyją przez kilka dni, składają jaja, z których wykluwają się nowe larwy po 3-4 dniach. Cykl można powtarzać przez lata, dopóki odporność zwierzaka nie spadnie lub nie będzie zbyt wielu kleszczy. Potem zaczynają pojawiać się pierwsze objawy choroby.

Źródła infekcji

Jaja i dorośli mogą wpaść w inne przedmioty. Psy mogą mieć elementy swojej higieny osobistej, na przykład Combs for Wool. I w ten sposób poprzez kontakt pośredni, kleszcz przechodzi z jednego zwierzęcia do drugiego. Ponadto choroba może być przenoszona za pomocą bezpośredniego kontaktu. Zwłaszcza jeśli zwierzak skontaktował się z bezpańskimi psami, o które nikt nie dba. Dlatego właściciel musi ściśle monitorować, a czas obozu i gra psa, aby go chronić. Kontrola specjalna jest potrzebna psom zabrane ze schroniska. Ponieważ skontaktowali się z wieloma zwierzętami, mają znacznie wyższe ryzyko infekcji. Dlatego w pierwszych miesiącach lekarz powinien przeprowadzić badania zapobiegawcze skóry i zadrapania, aby upewnić się, że pies jest w porządku.

Notatka! Czasami, z powodu zaniedbania, kleszcza może przypadkowo przekazać nawet przy przyjęciu weterynarza.

Oczywiście prawdziwy specjalista na to nie pozwoli. Ale nawet na przyjęciu uważny właściciel musi monitorować warunki i być zainteresowany, czy wszystkie narzędzia i powierzchnie używane przez weterynarza do kontroli psa były sterylizowane. Być może wcześniej zbadano inny pies, który został zarażony kleszkami. Jeśli weterynarz pokazuje środki dezynfekujące i urządzenia i potwierdza, że ​​wszystko jest sterylne, nie ma się czego obawiać. Ale jeśli lekarz opuści odpowiedź, lepiej unikać takich „profesjonalistów”, aby nie złapać żadnej infekcji ani pasożyta.

Niż podskórne kleszcza dla psa jest niebezpieczne

Przede wszystkim nieprzyjemne odczucia i efekty mechaniczne. Pies będzie niewygodny z powodu ciągłego swędzenia, czasami będzie tak silny, że nie pozwoli zwierzątom normalnie spać. Ponadto obieranie i utrata wełny pogarszają wygląd psa, szczególnie jeśli jest to rasa dekoracyjna. I nawet po etapie remisji właściciel będzie musiał podjąć dużo wysiłku, aby przywrócić skórę i wyhodować nowy płaszcz w tym miejscu.

Skóra jest naturalną barierą z wielu infekcji. Ale kiedy ta bariera zostanie zniszczona, każda nawet najbardziej nieszkodliwa bakteria może ułożyć katastrofę na skórze i w ciele. To samo dotyczy grzybów. Najbardziej niebezpieczne mogą być konsekwencje zakażenia kleszczeniem i dodatkową infekcją, jeśli obszary infekcji są zlokalizowane na pysku. Następnie może pojawić się zapalenie zapalenia oczu, a najbardziej niebezpieczne - przez naczynia krwionośne infekcja może rozprzestrzeniać się w czaszce psa i prowadzić na śmierć. Ale takie przypadki są tylko wtedy, gdy choroba jest zbyt zaniedbana. Jeśli właściciel kocha i starannie monitoruje psa, to częściej kosztuje to swędzenie lub obieranie.

Jak okropne mogą być konsekwencje choroby

Kleszcze mnożą się szybko, ale aby normalnie żyć, muszą coś zjeść i wydzielić swoje życie w swoim życiu w organizmie dla psów. Ponieważ żyją pod skórą, wszystkie te substancje są wchłaniane w krew, a przede wszystkim wywołuje alergie. Ale także z powodu produktów życia owadów, zwłaszcza jeśli istnieje wiele z nich, cierpi całe ciało psa, ponieważ są to toksyny. W rezultacie możliwy jest wzrost temperatury, zwierzę może odczuwać zawroty głowy lub odmówić jedzenia.

Notatka! Widząc, że pies kleszcza pod skórą psa, chce wiedzieć, co robić. Ale w tym przypadku tylko weterynarz pomoże.

Czy klesz podskórny jest przekazywany osobie od psów

Po otrzymaniu wiadomości, że pies ma demodekozę, każdy normalny właściciel doświadczy nie tylko o stanie zdrowia psa, ale także o jego. Kobiety w ciąży i rodziny z dziećmi są szczególnie zainteresowane tym problemem, ponieważ chcą chronić się przed możliwymi konsekwencjami kontaktu z chorym psem.

Ale kleszcz, który żyje w skórze psów, nie jest niebezpieczny i nie kontrastuje dla ludzi. Ludzie mogą również mieć demodikozę, ale w tym przypadku winowajcą choroby jest kolejny patogen, charakterystyczny dla ludzi. Ale jeśli pies, na tle odporności osłabił kleszcza, podniósł porosty do cięcia, możesz bardzo łatwo zostać zarażony. Takie choroby są przenoszone na inne zwierzęta, koty i ludzi.

Łącznie pojawia się porost z kleszcza i jest przekazywany ludziom

Ze względu na fakt, że demodikoza zaczyna się od dość nieszkodliwych objawów, łatwo jest pomylić z innymi chorobami lub w ogóle nie zauważać. Dlatego ważne jest, aby uważać na stan zwierzaka, ponieważ konsekwencje w przypadku późnej diagnozy mogą być nieprzyjemne nie tylko dla zwierzęcia, ale także dla członków rodziny. Możesz usunąć kleszcz tylko z pomocą doświadczonego weterynarza, który przepisuje lek (na przykład bransan) i procedury, ale im bardziej poważna infekcja, tym więcej czasu potrzebujesz tego, aby to zrobić.